Περί φόρων και φορολογικής πολιτικής – Γράφει ο Σίμος Ανδρονίδης
Κατά την εκκίνηση αυτής της προεκλογικής περιόδου, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν συγκεντρώσει οι απόψεις στελεχών και υποψήφιων βουλευτών του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος Αλλαγής (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ), περί φορολόγησης και φορολογικής πολιτικής.
Στις δηλώσεις της Ελένης Χρονοπούλου, του Παναγιώτη Δουδωνή και του Στέφανου Παραστατίδη, αντέδρασε κατά κύριο λόγο η Νέα Δημοκρατία, και για την ακρίβεια, διάφορα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας όπως είναι ο Άκης Σκέρτσος.
Σε αυτό το πλαίσιο, δύναται να αναφέρουμε πως οι δηλώσεις της Ελένης Χρονοπούλου και του Παναγιώτη Δουδωνή που εν προκειμένω έγιναν κατά την διάρκεια εμφάνισης τους σε τηλεοπτικές εκπομπές, ήσαν περισσότερο αποσπασματικές (τα δύο υψηλόβαθμα μέλη του εν Ελλάδι Κεντροαριστερού πολιτικού φορέα δεν φρόντισαν να διανθίσουν αυτές τις δηλώσεις με γενικότερες αναφορές στις κεντρικές στοχεύσεις του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής), και αρκούντως τηλεοπτικές ή τηλεοπτικοποιημένες, ενταγμένες στους κανόνες που διέπουν την συμμετοχή σε ένα τηλεοπτικό πάνελ.
Όμως, οι δηλώσεις του εκλεγμένου στις βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαϊου βουλευτή Κιλκίς Στέφανου Παραστατίδη, ανεξαρτήτως του πως τις εκλαμβάνει κανείς, είτε δηλαδή θετικά είτε αρνητικά, έχουν το εξής πλεονέκτημα.
Προσφέρουν σε πολιτικούς και σε πολίτες την ευκαιρία διεξαγωγής ενός νηφάλιου, ψύχραιμου και τεκμηριωμένου διαλόγου περί φορολογίας και φορολογικής πολιτικής, στον οποίο θα κυριαρχεί η χρήση τεκμηριωμένων και επιστημονικών επιχειρημάτων.
Εδώ θα σημειώσουμε πως ο Στέφανος Παραστατίδης, ως βαθύς γνώστης των πολιτικοϊδεολογικών διεργασιών που συντελούνται σε επίπεδο ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και όχι μόνο, μπορεί και έχει κατά νου τις συζητήσεις που διεξάγονται αυτή την περίοδο στον ευρωπαϊκό χώρο ως προς το πως μία δίκαιη και Σοσιαλδημοκρατικού τύπου φορολογική πολιτική, μπορεί να αποτελέσει ‘εργαλείο’ αναδιανομής πλούτου που θα επιχειρηθεί με κρατική παρέμβαση.
Και σε αυτή την θεωρητική (βλέπε το έργο του Γάλλου οικονομολόγου Τομά Πικετί), και επίσης πολιτικοϊδεολογική συζήτηση περί φορολογίας μερισμάτων και ατόμων με οικονομική επιφάνεια μεγάλη, συμμετέχουν ισχυρά Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα όπως είναι το Γερμανικό, το Ισπανικό και το Πορτογαλικό.
Ουσιαστικά λοιπόν, ο Στέφανος Παραστατίδης, με τις κατάλληλες αναπροσαρμογές, γνωστοποιεί το περιεχόμενο αυτής της συζήτησης στα καθ’ ημάς, με την συζήτηση ή με τις συζητήσεις αυτές να πυκνώνουν την περίοδο της οικονομικής κρίσης, όταν διεφάνη πως εξαντλούνται οι πόροι επί των οποίων για χρόνια στηρίζονταν τα Κεντροαριστερά-Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα προκειμένου να ασκήσουν κοινωνική πολιτική.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι, αντί να αναλωθούν οι συζητήσεις στον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), να ανοίξει ένας ευρύτερος διάλογος στον οποίο τα κυριότερα πολιτικά κόμματα θα κληθούν να συνεισφέρουν τις απόψεις τους.
