Οι τρεις αναγνώσεις του «Sugar daddies»
Μάλλον είναι περίεργα μεγάλος ο ντόρος που έγινε για την αναφορά του Γ. Γραμματέα του ΚΚΕ για τα «Sugar daddies».
Σύμπασες, πλην «Ελληνικής Λύσης» (κρατήστε το αυτό) οι πολιτικές δυνάμεις έσπευσαν να κατακεραυνώσουν τον κ. Κουτσούμπα, εκφράζοντας ιερή οργή για την βέβηλη «σπίλωση».
Για ποιο πράγμα μίλησε ο κ. Κουτσούμπας; Για κάτι που διαφημίζεται, σε γιγαντοαφίσες μάλιστα, σε πρωτεύουσες και μεγαλουπόλεις κρατών και έχει πάρει διαστάσεις «πανδημίας» στα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
Είναι σαν να δείχνει κάποιος ένα κρεοπωλείο και να τον κατηγορείς ως αιμοδιψή δολοφόνο.
Είναι σαν να δείχνει κάποιος έναν οίκο ανοχής και να τον κατηγορούν ότι προσβάλει την γυναικεία αξιοπρέπεια.
Είναι τέτοια η διαστρέβλωση και τόσο τστρεπτόδικη η «ερμηνεία» που βάζει σε σκέψεις. Τελικά είναι τόσο ανόητοι που δεν καταλαβαίνουν ή υπάρχει κάτι άλλο που βολεύει ή δεν βολεύει;
Γιατί όλες αυτές οι – στα όρια τις γραφικότητας κάποιες – αντιδράσεις;
Η ερμηνεία των πραγμάτων δεν είναι ποτέ μονοσήμαντη. Ο καθένας βλέπει, αντιλαμβάνεται, χρησιμοποιεί και εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις ανάλογα.
Για την έξαλλη και «αγανακτισμένη» κυβέρνηση που έσπευσε να υπερασπιστεί την τιμή και την υπόληψή μας (τώρα μας έπεισε….) η αντίδρασή της ήταν δυο φορές υποκριτική.
Πρώτον παριστάνοντας ότι δεν είδε, δεν άκουσε, δεν ξέρει, ότι είναι μια «πτωχή πλην τίμια», δεδομένα και άνευ ουδεμίας αμφισβήτησης «παρθένος» ότι οποία δεν έχει καμιά σχέση με τις «πομπές» και των αμαρτωλών.
Απαπαπαπα!!! Μια κυρία δεν ανέχεται να ακούει τέτοια!!! Τουλάχιστον όταν είναι όρθια…
Από την άλλη πλευρά, η αναφορά του κ. Κουτσούμπα ήρθε σαν δώρο από το πουθενά στην κυβέρνηση. Ο νόμος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια πέρασε μια χαρά και ουδείς ασχολείται πλέον με αυτό. Ο Γ. Γραμματέας του ΚΚΕ οδήγησε αλλού το ενδιαφέρον της συζήτησης, έπεσε αρκετό «ροζ» όποτε τα «Sugar daddies» επισκίασαν εντελώς την ουσία. Ό,τι πιο βολικό για την κυβέρνηση.
Έτσι, σε πρώτη ερμηνεία, ο κ. Κουτσούμπας αθέλητα εξέτρεψε και «ακύρωσε» τη συζήτηση για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, κάνοντας ευκολότερο το έργο της κυβέρνησης.
Η δεύτερη ερμηνεία έχει να κάνει με τον χαρακτήρα και το ρόλο του ΚΚΕ. Το οποίο νομιμοποιήθηκε το 1974 αποδεχόμενο τη σχετική διάταξη που ορίζει ότι «αι αρχαί του κόμματος αντιτίθενται προς πάσαν ενέργειαν αποσκοπούσαν εις την βία κατάληψιν της εξουσίας ή την ανατροπήν του ελευθέρου δημοκρατικού πολιτεύματος»
Κατά συνέπεια, τέλος οι «επαναστάσεις», τέλος η «δικτατορία του προλεταριάτου» και πλήρης αποδοχή των όρων και των κανόνων της αστικής, κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Έτσι ρόλος του ΚΚΕ είναι να συνεχίζει την «επαναστατική ρητορική», να διακηρύττει ότι «αγωνίζεται για το λαό», τα εκλογικά του ποσοστά να κινούνται πάντα στα πλαίσια της περίφημης «συμφωνίας των ποσοστών» (τότε που ορίστηκαν οι «ζώνες επιρροής»), να εισπράττει κανονικά την κρατική επιχορήγηση (από λεφτά που προέρχονται από την «άγρια φορολόγηση του λαού») και σε κρίσιμες στιγμές να λειτουργεί όπως το ABS. Να μην αφήνει να μπλοκάρουν τα φρένα για να μην «ντελαπάρει» το σύστημα…
Με την αναφορά του ο κ. Κουτσούμπας παραβίασε αυτές τις συνθήκες. Μπήκε σε «χωράφια» που δεν είναι δική του δουλειά. Μια χαρά μιλάει για τους «αγώνες του λάου», για το «δίκιο του εργάτη», για τα «πλατιά λαϊκά στρώματα»… Μέχρι εκεί…
Δεν είναι δουλειά του, δεν έχει δικαιοδοσία να πιάνει υπαρκτά προβλήματα… Μια χαρά εξαντλεί τη ρητορική του με φαντασιακούς «πατερουλισμούς» και επαναστατικές «ονειρώξεις».
Πέρασε την «κόκκινη γραμμή» ο κ. Κουτσούμπας και το σύστημα τον επαναφέρει στα όριά του.
Η τρίτη ερμηνεία έχει να κάνει με την επικαιρότητα και τον ανασκολοπισμό (κοινώς λεγόμενο: «παλούκωμα») λέξεων, νοημάτων και εννοιών.
Με την συνεπικουρία του νέου ποινικού κώδικα, εφαρμόζεται πλέον ένας νέος «κώδικας» εννοιών και συμπεριφορών, που δεν διαφέρει και πολύ από διατάγματα αλήστου μνήμης εποχών.
Επιβλήθηκαν στο λεξιλόγιο και στη ζωή μας, λέξεις και έννοιες που εμπεριέχουν κίνδυνο και φόβο. Λέξεις όπως «ομοφοβικός» και «σεξιστής» ενέχουν τον ίδιο κίνδυνο που είχε κάποτε η λέξη «ειδωλολάτρης»…
Είναι ο «επικίνδυνος» που δεν αντιμετωπίζεται μόνο κοινωνικά, αλλά και ποινικά.
Οι δημόσια εκφραζόμενοι, είτε γραπτώς, είπε προφορικώς, θα βρίσκονται πλέον κάτω από την «δαμόκλειο σπάθη» ενός ποινικού κώδικα που θα προστατεύει τα νέα ήθη, όπως αυτά επιβάλλονται.
Πολλές λέξεις οφείλουν να διαγραφούν από το λεξικό ή να παραμείνουν εκεί ως μουσειακό είδος, γιατί η χρήση τους θα έχει σοβαρές συνέπειες.
Μπορεί η ακρίβεια να οδηγεί σε καταστάσεις ακραίας φτώχειας και πείνας, αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχούμε… Όλο και θα βρίσκουμε φτηνά καλλυντικά σε κάποιο μαγαζί…
Μπορεί για τη γιαγιά να μην φτάνει η σύνταξη ούτε για 15 μέρες, αλλά όλο και θα βρεθούν κάποιοι «δικαιωματιστές» να κάνουν πορεία με σύνθημα: «Φτηνά καλλυντικά στην τρίτη ηλικία»!!!!
ΥΓ. Η πιο συνηθισμένη ευχή είναι το «χρόνια πολλά»… Να ζήσεις πολλά χρόνια!!! Μέχρι που άκουσα κάποιον να λέει: «Ελπίζω να μην ζήσω πολύ για να μην δω τα χειρότερα»…
Καλημέρα σας
Δ. Καρ.
