Η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας, το βράδυ του Σαββάτου 29 Απριλίου, παρουσίασε στο Χώρο Τεχνών του Δήμου Βέροιας, την ποντιακή θεατρική παράσταση με τίτλο, «Το στραβόξυλον» σε σκηνοθεσία του Λευτέρη Τσαχουρίδη, με τη συμμετοχή του θεατρικού της τμήματος.
Μια κωμωδία χαρακτήρων και κοινωνικής κριτικής που ασχολείται με την καθημερινότητα, με γεγονότα που μπορεί κάλλιστα να συμβαίνουν, τα οποία προβάλλουν δώδεκα ηθοποιοί του θεατρικού τμήματος μέσα από εξαιρετικά πετυχημένες ερμηνείες.
Ο Νικολάκης, εκ πεποιθήσεως γκρινιάρης και δύστροπος, είναι διευθυντής σ’ ένα εργοστάσιο υποδημάτων και ζει μαζί με την γυναίκα του και την ανιψιά του. Όλοι τον θεωρούν στραβόξυλο, ιδίως η ανιψιά του, που δεν λέει να παντρευτεί. Εκείνη διατηρεί παράλληλη σχέση με τον συνέταιρο του και έναν πελάτη και… «τζουτζούκος» ο ένας, «τζουτζούκος» κι ο άλλος!!
Τι κάνει λοιπόν ένας εκ πεποιθήσεως γκρινιάρης και δύστροπος, αλλά κατά βάθος καλόκαρδος νοικοκύρης όταν μαθαίνει ότι η ανιψιά του διατηρεί παράλληλες σχέσεις;;
«Το Στραβόξυλον» «έκλεψε» τις καρδιές του κοινού, καταχειροκροτήθηκε, πρόσφερε αστείρευτο γέλιο με την κάθε του ατάκα από το ξεκίνημα μέχρι το τέλος.
Πριν την έναρξη της παράστασης, χαιρετισμό απηύθυναν ο Πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας Χαράλαμπος Καπουρτίδης και ο Σκηνοθέτης Ελευθέριος Τσαχουρίδης.
Παράλληλα, σε συγκινητικό κλίμα, τιμήθηκε ο Λαμπριανός Ιντζεβίδης, για την πολυετή και πολύπλευρη παρουσία και προσφορά στη λέσχη και ιδιαίτερα στο τμήμα θεάτρου.
Ο Λαμπριανός Ιντζεβίδης γεννήθηκε το 1938 στο Κομνήνιο Βέροιας από πρόσφυγες γονείς με καταγωγή τη Σιντισκόμ του Καρς. Από πολύ μικρός ασχολήθηκε με το θέατρο, σε ηλικία 12 ετών έπαιξε την πρώτη του παράσταση στο χωριό.
Τα Μπουλούκια που γύριζαν την εποχή εκείνη ανά την Ελλάδα, ζήτησαν να τον πάρουν μαζί τους, όμως οι αντιλήψεις των γονιών του δεν του επέτρεψαν να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Δεν άφησε όμως την μεγάλη του αγάπη, το 1976 με την Εύξεινο Λέσχη Βέροιας κάνει το ντεμπούτο του στο Ποντιακό Θέατρο με τον «Ξενιτέα» του Φ. Κτενίδη. Μετά ακολούθησαν: «Ο Βέβεας», «Σειράν κι χαλάνω», «Τερέν και γυναιξόν», «Το σύρσιμο της Τσοφούλας» κ.α.
