Για τον ανασχηματισμό – Γράφει ο Σίμος Ανδρονίδης
Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, έλαβε την απόφαση, με την έλευση του νέου έτους, να προχωρήσει έναν στοχευμένο ή αλλιώς επιλεκτικό (και όχι ευρύτερο) ανασχηματισμό.
Σε αυτό το πλαίσιο, δύναται να αναφέρουμε πως είναι περισσότερο ορθό να κάνουμε λόγο για αντικατάσταση πολιτικών προσώπων και όχι τόσο για ανασχηματισμό, στο εγκάρσιο σημείο όπου όσο ευρύτερος ο κυβερνητικός ανασχηματισμός, τόσο περισσότερο μπορεί να επηρεαστεί η συνολική λειτουργία της κυβέρνησης. Της εκάστοτε κυβέρνησης.
Η συγκεκριμένη αντικατάσταση προσώπων (για την ‘οικονομία της ανάλυσης μας, θα χρησιμοποιούμε τον διαδεδομένο όρο ‘ανασχηματισμός’), δεν αφορά ή αλλιώς, δεν σχετίζεται με την αλλαγή των κεντρικών κατευθύνσεων της κυβέρνησης.
Στρεφόμενοι στην ανάλυση του Kaltefleiter, θα μπορούσαμε να πούμε πως με αυτόν τον ανασχηματισμό καθίσταται η εφικτή η αλλαγή «πολιτικής» σε επιμέρους τομείς, όπως είναι η ασφάλεια.
Εμβαθύνοντας περαιτέρω, θα επισημάνουμε πως η επιλογή αντικατάστασης συγκεκριμένων προσώπων, διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις εμφάνισης του φαινομένου του ‘ντόμινο’ ή αλλιώς, της ‘καραμπόλας,’ σε ένα πολύ λεπτό σημείο όπου η πρόθεση αντικατάστασης του ενός (του Γιάννη Οικονόμου από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη), να ‘παρασύρει’ άλλους υπουργούς τα ονόματα των οποίων δεν βρίσκονταν ίσως στην αρχική σκέψη του Πρωθυπουργού.
Ποιοι μπορεί να είναι όμως εκείνοι οι προσδιοριστικοί παράγοντες που οδήγησαν στην εκ νέου επιλογή του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για την θέση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, υπουργείου που έχει καταστεί από τα πλέον κομβικά από την έναρξη κιόλας της δεύτερης συνεχόμενης κυβερνητικής θητείας της Νέας Δημοκρατίας;
Ο πρώτος προσδιοριστικός παράγοντας άπτεται του γεγονότος πως ο Πρωθυπουργός διέγνωσε αρρυθμίες εντός της Ελληνικής Αστυνομίας, έλλειψη συντονισμού και επικοινωνίας (τα προβλήματα αυτά δεν συντελούν στην εμπέδωση κλίματος ασφάλειας μεταξύ των πολιτών) μεταξύ των υψηλόβαθμων αξιωματικών, προβλήματα που επιτάθηκαν μετά την αποτυχία να εμποδιστεί η πορεία των Κροατών χούλιγκαν προς την Αθήνα και πιο συγκεκριμένα, προς το γήπεδο της ΑΕΚ, τον περασμένο Αύγουστο, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Έτσι λοιπόν, έχοντας προχωρήσει στη διάγνωση των προβλημάτων και έχοντας εκ των έσω εικόνα, ο πρωθυπουργός έκρινε πως ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης είναι το πιο κατάλληλο πρόσωπο για να ‘διορθώσει’ τα προβλήματα, να επιτύχει υψηλό βαθμό συντονισμού και συνεργασίας μεταξύ των αστυνομικών, και αυτό για δύο λόγους: Αφενός μεν διότι όσοι λίγοι πολιτικοί της περιόδου της Μεταπολίτευσης την αστυνομική εργασιακή κουλτούρα καθώς και το πως αυτή συγκροτείται.
Και, δεύτερον, διότι γνωρίζει πολύ καλά ποιες είναι οι υφιστάμενες ιεραρχίες εντός Ελληνικής Αστυνομίας, απολαμβάνοντας την πλήρη εμπιστοσύνη τόσο των ανώτερων όσο και των κατώτερων αστυνομικών.
Ο Γιάννης Οικονόμου, παρά τις προσπάθειες του, δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη πολλών αστυνομικών. Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, είναι πλήρως «εξοικειωμένος με το αντικείμενο» που καλείται να χειριστεί, κατά τους Πραβίτα & Σωτηρόπουλο.
Ο δεύτερος παράγοντας που ώθησε τον πρωθυπουργό να τον επιλέξει για την θέση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, είναι το ό,τι και σε αυτή την περίπτωση, αξιολογήθηκε ως ο πιο ικανός μεταξύ των βουλευτών (και όχι τόσο των υπουργών) της Νέας Δημοκρατίας, για να προωθήσει μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που εκκρεμούν ή ορθότερα, έχουν προαποφασιστεί και απομένει η υλοποίηση τους.
Όπως είναι η μεταφορά αστυνομικών που υπηρετούν σε γραφεία πολιτικών προσώπων στο δρόμο, με διακυβεύματα την καταπολέμηση της παραβατικότητας σε όλες τις εκδοχές της, την βελτίωση της παρεχόμενης αστυνόμευσης και την εμπέδωση κλίματος ασφαλείας. Ως προς αυτό μάλιστα, οι παλαιότερες και σημαντικές επιτυχίες του στο ίδιο υπουργείο, θεωρήθηκαν ως ‘εχέγγυο’ εκ νέου επιτυχίας.
Ο τρίτος παράγοντας που εντοπίζουμε σχετίζεται με το ό,τι επελέγη διότι μπορεί να εμπνεύσει τον σεβασμό και να παρακινήσει τους αξιωματικούς και την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας να θυμούνται κάθε στιγμή το τι σημαίνει «επαγγελματική ακεραιότητα», για να δανεισθούμε την ορολογία της Πραβίτα.
Ο πρωθυπουργός έκρινε πως με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στη θέση του υπουργού, μπορεί να εκκινήσει μία διαδικασία επανεκπαίδευσης πολλών αστυνομικών. Και, τελευταίο άλλα όχι έσχατο, επελέγη γιατί ο άλλοτε βουλευτής του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος είναι πολιτικός που θέτει ψηλά τον πήχη των προσδοκιών, μη επιτρέποντας στον εαυτό του να αποτύχει.
Όσο δύσκολος και αν είναι ο προς επίτευξη στόχος. Κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά οι παλαιότεροι αστυνομικοί με τους οποίους καλείται να συνεργαστεί εκ νέου.
Ο πρώην υπουργός Υγείας διαθέτει την απαιτούμενη υπομονή προκειμένου να καταστήσει γνωστές (ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης δεν είναι θιασώτης του μοντέλου των δια ζώσης συναντήσεων με την ηγεσία των αστυνομικών, συνδικαλιστικών οργανώσεων) τις προθέσεις του στους νεότερους ηλικιακά και διαφορετικών προσλαμβανουσών, αξιωματικούς.
