«Σήμερα 6 Μαρτίου 2023, Παγκόσμια Ημέρα κατά της βίας και του Σχολικού Εκφοβισμού, ο Σύλλογος Διδασκόντων του 2ου ΓΕΛ Βέροιας, με τη σύμφωνη γνώμη και του Συλλόγου του 1ου Γυμνασίου Βεροίας, ομόφωνα αποφάσισε να δοθεί στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου το όνομα του αγαπημένου μας μαθητή Άλκη Καμπανού, ως ελάχιστο φόρο τιμής στον νέο αυτό άνθρωπο που τόσο άδικα έχασε τη ζωή του ως θύμα της οπαδικής βίας. Από δω και πέρα ο χώρος θα ονομάζεται ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΛΚΗΣ ΚΑΜΠΑΝΟΣ»
Το πρωί της 6ης Μαρτίου, Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Βίας και του Σχολικού Εκφοβισμού, στο 2ο ΓΕΛ Βέροιας, όπου φοιτούσε ο Άλκης Καμπανός, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση ονοματοδοσίας της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων σε «Αίθουσα Άλκης Καμπανός».
Πριν την έναρξη τελετής ονοματοδοσίας, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων της σύγκρουσης των αμαξοστοιχιών στα Τέμπη.
Σε μια αίθουσα συγκινητικά φορτισμένη, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση, με πανό κρεμασμένο με την αναγραφή «Ποτέ Ξανά.. Όλοι μαζί για έναν καλύτερο κόσμο» η οποία κοσμείται από μια τοιχογραφία graffitti από τον Βεροιώτη βραβευμένο καλλιτέχνη Θέμη Κωνσταντινόπουλο.
Τον συντονισμό της εκδήλωσης έκανε ο Διευθυντής του 2ου ΓΕΛ Βέροιας, Κωνσταντίνος Σταύρογλου, ο οποίος κατά την ομιλία του σημείωσε: «Το σχολείο μας πραγματοποιεί πρόγραμμα σχολικής διαμεσολάβησης για αποφυγή βίαιων περιστατικών. Το σχολείο μας κατά την συμπλήρωση ενός χρόνου από την δολοφονία του Άλκη, πραγματοποίησε εκδηλώσεις μνήμης στο χώρο της αυλής, ενώ μαθητές και μαθήτριες του 2ου Λυκείου, του 1ου Λυκείου και του 1ου Γυμνασίου, δημιούργησαν στο δρόμο έξω από το σχολείο ανθρώπινη αλυσίδα με συνθήματα κατά της βίας. Σήμερα συγκεντρωθήκαμε όλοι εδώ για να τιμήσουμε τη μνήμη του Άλκη, δίνοντας το όνομά του σε αυτό το χώρο, αθλητισμού, πολιτισμού και έκφρασης μακριά από βίαιες συμπεριφορές και φανατισμούς.»
Την εκδήλωση χαιρέτισαν στη συνέχεια οι δυο Παλαίμαχοι Ποδοσφαιριστές, ο Γιάννης Βένος της ομάδας του Άρη και ο Κούλης Αποστολίδης της ομάδας του ΠΑΟΚ.
Γιάννης Βένος: Η θυσία του Άλκη να μην πάει χαμένη. Αλλά να είναι η αιτία, η αφορμή ώστε η ελληνική κοινωνία να μη θρηνήσει ποτέ ξανά το χαμό ενός νέου ανθρώπου σαν αποτέλεσμα της τυφλής οπαδικής βίας
«Κυρίες και Κύριοι, αγαπητά μας παιδιά. Είμαι ο Γιάννης Βένος, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Άρη και είμαστε εδώ μαζί με τον Κούλη Αποστολίδη, παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ για να χαιρετίσουμε την πρωτοβουλία του 2ου ΓΕΛ Βέροιας για την ονοματοδοσία της αίθουσας σε ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΛΚΗ ΚΑΜΠΑΝΟΥ, που το όνομά του έγινε σύμβολο και σημείο αναφοράς κατά της οπαδικής βίας σε όλη την Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.
Σχολεία, Γυμνάσια, Αθλητικοί Σύλλογοι, Σύνδεσμοι Φιλάθλων, Σύνδεσμοι Παλαιμάχων, έκαναν και κάνουν συχνά εκδηλώσεις κατά της οπαδικής βίας στο όνομα του Άλκη. Εμείς οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές του Άρη, έχουμε δώσει πάνω από δέκα αγώνες σε όλη την Ελλάδα αυτή τη χρονιά κατά της οπαδικής βίας.
Είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να γίνει στη Βέροια, τη γενέτειρα του Άλκη, να ονομαστεί η αίθουσα αυτή, στο σχολείο που φοιτούσε, σε ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΛΚΗΣ ΚΑΜΠΑΝΟΣ. Εγώ με τον Κούλη Αποστολίδη, είμαστε εδώ και σαν εκπρόσωποι των δυο σωματείων, του Άρη και του ΠΑΟΚ συμβολικά, για να δείξουμε ότι ο αθλητισμός ενώνει τους ανθρώπους, τις ομάδες, τις χώρες όλου του κόσμου. Με τον Κούλη γνωριζόμαστε κοντά 50 χρόνια.
Παίξαμε στις ομάδες μας πάνω από δέκα χρόνια. Εγώ στον Άρη, αυτός στον ΠΑΟΚ. Ομάδες με μεγάλη αντιπαλότητα μέσα στα γήπεδα, όλα τα παιχνίδια ντέρμπι. Εμείς όμως ήμασταν αντίπαλοι μόνο μέσα στον αγωνιστικό χώρο για 90 λεπτά. Όπου ο καθένας έδινε τον καλύτερό του εαυτό για να κερδίσει η ομάδα του και μετά ήμασταν φίλοι. Φίλοι είμαστε ακόμα και τώρα, μετά από πολλά, πολλά χρόνια που σταματήσαμε το ποδόσφαιρο. Και αυτό συμβαίνει και με όλους τους άλλους ποδοσφαιριστές των δυο ομάδων της εποχής μας. Είμαστε πραγματικά όλοι φίλοι.
Κι εσείς παιδιά, κάντε κάτι ανάλογο με μας. Ασχοληθείτε με τον αθλητισμό. Μέσα σε ένα καλογυμνασμένο σώμα υπάρχει κι ένα καθαρό μυαλό κι ένα καλά εκπαιδευμένο μυαλό. Κι όταν μεγαλώσετε κι ασχοληθείτε με τον επαγγελματικό βίο, σε στιγμές πίεσης και άγχους, ο αθλητισμός είναι μια διέξοδος. Εμείς δεν σταματήσαμε να γυμναζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια που είμαστε μακριά από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Και σαν φίλαθλοι, στηρίξτε και υποστηρίξτε την ομάδα σας. Όποια κι αν είναι αυτή. Οι ομάδες θέλουν να έχουν φιλάθλους οι οποίοι αγαπούν και στηρίζουν τους συλλόγους. Αυτοί είναι η δύναμή τους. Όμως μέχρι εκεί και με το σωστό τρόπο. Μην ξεχνάτε κάτι πολύ σημαντικό. Η αντίπαλη ομάδα είναι ένα αναγκαίο καλό προκειμένου να γίνει ένας αγώνας. Αν δεν υπάρχουν αντίπαλες ομάδες, ο Άρης, ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, και όλες οι άλλες και υπάρχει μόνο η ομάδα μας, τότε δεν θα μπορεί να γίνει ο αγώνας της Κυριακής. Δεν θα υπάρχει η χαρά της νίκης. Δεν θα υπάρχει πρωτάθλημα.
Πρέπει να είμαστε φίλαθλοι και όχι οπαδοί.
Τελειώνοντας θέλω να εκφράσω τον απεριόριστο σεβασμό και την εκτίμηση στην οικογένεια Καμπανού που παρά τον μεγάλο πόνο και την οδύνη από τον αδόκητο χαμό του μονάκριβου γιού τους είχαν και έχουν πάντα μια αξιοπρεπή στάση, χωρίς εντάσεις, χωρίς όξυνση.
Η θυσία του Άλκη να μην πάει χαμένη. Αλλά να είναι η αιτία, η αφορμή ώστε η ελληνική κοινωνία να μη θρηνήσει ποτέ ξανά το χαμό ενός νέου ανθρώπου σαν αποτέλεσμα της τυφλής οπαδικής βίας.»
Κούλης Αποστολίδης: Ο αθλητισμός είναι ένα βασικό γρανάζι της κοινωνίας
«Δέχτηκα με μεγάλη ευχαρίστηση και χαρά, γιατί θεωρώ τιμή για μένα να παραβρίσκομαι σε μια τέτοια εκδήλωση για να εκφράσω κι εγώ τη δική μου οπτική γωνία.
Εκείνο που θα ήθελα να τονίσω είναι πρώτον, η θυσία του Άλκη, αποτέλεσε ένα πάρα πολύ σημαντικό εναρκτήριο λάκτισμα για να αρχίσει η ελληνική κοινωνία να ασχολείται, να ασχολούμαστε με το τι είναι ποδόσφαιρο, τι είναι αθλητισμός. Και να ασχολούμαστε και να συζητάμε και να κάνουμε εκδηλώσεις σχετικά με το τι είναι ο αθλητισμός. Άνθρωποι που σκέφτονται και πράττουν με αυτό τον τρόπο, όπως στην περίπτωση του Άλκη, δεν αγαπούν τον αθλητισμό, και κατ’ επέκταση, δεν αγαπούν και την κοινωνία.
Ο αθλητισμός είναι ένα βασικό γρανάζι της κοινωνίας. Όταν πηγαίνουμε στο γήπεδο να απολαμβάνουμε τον αγώνα, να υποστηρίζουμε την ομάδα μας σεβόμενοι τον αντίπαλο. Οι άνθρωποι που κάνανε αυτή την πράξη στον Άλκη, δεν είναι φίλαθλοι, δεν είναι άνθρωποι του αθλητισμού.
Δεύτερον, για να μην πάει χαμένη μια τέτοιου μεγέθους θυσία, πρέπει να γίνουν κάποιες πράξεις, από ανθρώπους που έχουν τη δύναμη, την αρμοδιότητα, τη θέση να βοηθήσουν να βελτιωθούν τα πράγματα στο ποδόσφαιρο και κατ’ επέκταση στον αθλητισμό και κατ’ επέκταση στην κοινωνία. Δεν μπορούν να διορθωθούν τα πράγματα μόνο από την πολιτεία. Δεν μπορούν να διορθωθούν τα πράγματα μόνο από την αστυνομία.
Για να διορθωθούν τα πράγματα πρέπει να επικοινωνήσουν και να ομονοήσουν όλοι οι φορείς. Η ελπίδα η δική μας είναι να γίνει μια αρχή.
Ο αθλητισμός πρέπει να είναι ιδεώδες. Η κοινωνία που έχει μέσα της τον αθλητισμό, πρέπει να κινηθεί αναλόγως. Οι άνθρωποι πρέπει να γίνουμε καλύτεροι για το όφελος όλων αυτών των νέων ανθρώπων που βλέπω εδώ πέρα.»
Στον χαιρετισμό του ο Δήμαρχος Βέροιας, Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης, είπε: «Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι έπρεπε να υπάρξει ελάχιστος φόρος τιμής γι’ αυτό το παιδί. Αυτός ο ελάχιστος φόρος τιμής ήταν για εμάς το να πάρει το ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ στη Βίλα Βικέλα το όνομά του. Κάτι που γίνεται και σήμερα εδώ. Αυτή η πράξη εξασφαλίζει ότι θα θυμούνται και οι επόμενες γενιές το πόσο άδικα χάθηκε αυτό το παιδί. Φτάνει όμως αυτό; Όχι δεν φτάνει.
Εδώ πρέπει να σταθούμε όλοι μας και να δούμε πόσο σοβαρός είναι ο ρόλος μας. Δεν είναι δυνατόν άνθρωποι να χάνουν τη ζωή τους γιατί είναι διαφορετική ομάδα, ή διαφορετική παράταξη. Είναι ιδιαίτερα δική σας ευθύνη, επειδή είστε μια γενιά μικρότερη να αγωνιστείτε, για να μην συμβεί ποτέ ξανά αυτό. Ποτέ Ξανά.»
Στη συνέχεια, ιδιαίτερα συγκινημένος, χαιρετισμό απηύθυνε ο πατέρας του Άλκη, Αριστείδης Καμπανός.
«Καλησπέρα σας όλους. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, και τους μαθητές του 2ου Λυκείου, τους εμπνευστές αυτής της όμορφης και τελικής αφιέρωσης στη μνήμη του Άλκη. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε όλοι μας ότι ο φανατισμός και η βία είναι ασθένειες οι οποίες καταστρέφουν και το μυαλό και την ψυχή.
Τα σημερινά παιδιά πρέπει να χορηγηθούν με τις αρχές και τα ιδεώδη των προγόνων μας. Αθλητισμός, φιλοσοφία, δημοκρατία. Από την Αρχαία Ελλάδα ξεκίνησαν όλα. Και μια παρένθεση προς τα παιδιά. Να μην κάνουν τα λάθη που κάναμε εμείς οι μεγαλύτεροι, παίρνοντας τα σωστά ηθικά πρότυπα.
Τα πρότυπα μην τα ψάχνετε στις τηλεοράσεις, στα social media, αλλά μέσα από τα βιβλία και στην καθημερινότητά σας. Ο Δημόκρητος, ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Καβάφης, ο Σεφέρης, ο καθηγητής σας, ο πατέρας σας, η μητέρα σας, αυτά είναι τα πρότυπά σας. Θέλω να τον θυμόμαστε τον Άλκη.
Να τον θυμόμαστε για έναν σκοπό, να είναι όλη η Ελλάδα ενωμένη. Να υπάρχουν γέφυρες μεταξύ των ανθρώπων.
Όχι φανατισμός. Όχι βία.»
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με προβολή βίντεο που έθετε ερωτήματα προς προβληματισμό και αφιερώματα στον Άλκη και ολοκληρώθηκε με τραγούδια από τους μαθητές στη μνήμη του Άλκη.
- Γιατί μια κοινωνία να γεννάει και να εκτρέφει βίαιες συμπεριφορές σήμερα;
- Γιατί τόση οργή και θυμός;
- Γιατί καθημερινά να βομβαρδιζόμαστε από περιστατικά βίας, ενδοοικογενειακής, έμφυλης, οπαδικής, τυφλής, διαδικτυακής, ψυχολογικής, σωματικής, λεκτικής…;
- Γιατί να μην κάνουμε ολοι την αυτοκριτική μας;
- Γιατί να φοβόμαστε να εκφραστούμε, να διεκδικήσουμε και να αγωνιστούμε;
- Γιατί τα ΜΜΕ ως βασικοί διαμορφωτές άποψης και στάσης, να μην αντιληφθούν τον σημαντικό ρόλο τους και να επαναπροσδιοριστούν;
- Δεν υπάρχει τίποτα θετικό, όμορφο, αξιοθαύμαστο, δημιουργικό να αναδειχθεί;
Μήπως λοιπόν, να …
- Μαθαίναμε από την αρχή την αξία του σεβασμού ανθρώπου προς άνθρωπο, πολιτείας προς πολίτη, πολίτη προς πολιτεία;
- Συνειδητοποιούσαμε την κυρίαρχη αξία της αγάπης και της υγείας που δεν εξαγοράζονται με όλα τα λεφτά του κόσμου;
- Σταματούσαμε να λειτουργούμε αυστηρά ατομικά και εγωκεντρικά αλλά ομαδικά και συλλογικά;
- Αντιλαμβανόμασταν όλοι την έννοια της ευθύνης, ατομικής, συλλογικής και κυρίως πολιτικής;
- Συνειδητοποιούσαμε όλοι ότι η Παιδεία, η Υγεία, η Εργασία και η Ασφάλεια είναι αδιαπραγμάτευτα ανθρώπινα δικαιώματα που εξασφαλίζουν στον άνθρωπο αξιοπρέπεια και ευτυχία και χρήζουν της προσοχής όλων μας;
- Επιδιώκαμε πιο συχνά την επαφή με τη φύση και τις ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις που γίνονται δια ζώσης και όχι μέσω μιας οθόνης;
Ίσως η κοινωνία γινόταν πιο ανθρώπινη αν η πολιτεία αγκάλιαζε όλους τους πολίτες της σαν παιδιά της…
Το ευχόμαστε!!!
