Με μεγάλη επιτυχία η εκδήλωση για τη Μητέρα και την Πολύτεκνη Οικογένεια – Βραβεύσεις από την Ι. Μ. Μ. Βατοπαιδίου

Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου το πρωί στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Δήμου Βεροίας πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η εορταστική εκδήλωση για τη Μητέρα και την πολύτεκνη οικογένεια, την οποία συνδιοργάνωσαν η Ιερά Μητρόπολις Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας και ο Σύλλογος Πολυτέκνων Νομού Ημαθίας, με την ευκαιρία της εορτής της Υπαπαντής του Κυρίου αλλά και της εορτής των Αγίων Μητέρων των Τριών Ιεραρχών.

Την εκδήλωση άνοιξε βυζαντινός χορός, ο οποίος έψαλε επίκαιρους ύμνους υπό τη διεύθυνση του κ. Χρήστου Ζερδαλή, ενώ η χορωδία του πολιτιστικού συλλόγου «Ο Προμηθέας» ερμήνευσαν τραγούδια για τη μητέρα υπό τη διεύθυνση της κ. Ελυθερίας Ματσεντίδου.

Ακολούθησαν χαιρετισμοί από τον Σεπτό Ποιμενάρχη μας, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα και τον πρόεδρο του Συλλόγου Πολυτέκνων Νομού Ημαθίας κ. Ιωάννη Βελέντζα.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν τοπικοί πολιτικοί και στρατιωτικοί άρχοντες καθώς και οι εκπρόσωποι του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους Γέροντος Εφραίμ, Ιερομόναχοι Τιμόθεος και Γεννάδιος, ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό μεταφέροντας τις ευχές του Γέροντα.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων και οι εκπρόσωποι του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου, βράβευσαν πολύτεκνες μητέρες στις οποίες προσφέρθηκε οικονομική βοήθεια.

Την εκδήλωση επιμελήθηκε και παρουσίασε ο Πρωτοπρ. Νεκτάριος Σαββίδης, Υπεύθυνος του Γραφείου Εξωτερικής Ιεραποστολής της Ιεράς Μητροπόλεως μας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στον χαιρετισμό του εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες προς τον Καθηγούμενο της Ι. Μ. Μ. Βατοπαιδίου Αρχιμ. Εφραίμ, ο οποίος πάντοτε βρίσκεται στο πλευρό των πολυτέκνων οικογενειών αλλά και της Ιεράς Μητροπόλεως μας, αναφέροντας μεταξύ άλλων: Κυριακή μετά τή μεγάλη ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς, ἀλλά καί ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τίς ἁγίες μητέρες τῶν ἁγίων τριῶν Ἱεραρχῶν, τήν ἁγία Ἐμμέ­λεια, τή μητέρα τοῦ Μεγάλου Βασι­λείου, τήν ἁγία Νόννα, τή μητέρα τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολό­γου, καί τήν ἁγία Ἀνθοῦσα, τή μη­τέρα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυ­σοστόμου, πού τίς τιμᾶ καί τίς προ­βάλλει ὡς πρότυπα ἁγίων μη­τέ­­ρων γιά τίς σύγχρονες μητέρες.

Αὐτή τήν ἡμέρα ἔχει καθιερώσει ἀπό ἐτῶν ἡ Ἱερά μας Μητρόπολη γιά νά τιμᾶ σέ συνεργασία μέ τόν Σύλλογο Πολυτέκνων Ἠμαθίας τή μητέρα καί ἰδιαιτέρως τήν πολύ­τεκνη μητέρα.

Ἀσφαλῶς ἡ μητέρα ἀξίζει κάθε ἡμέρα τήν τιμή, τόν σεβασμό καί τήν εὐγνωμοσύνη μας, γιατί ἡ ἀπο­στολή της εἶναι δύσκολη καί ἡ προσφορά της μεγάλη. Γιατί ἡ μητέ­ρα εἶναι αὐτή στήν ὁποία ὀφείλουμε τή ζωή μας ἀλλά καί τήν ἐξέλιξή μας στόν κόσμο.

Στούς δικούς της κόπους, στίς δικές της προσπάθειες, στίς δικές της ἀγωνίες, στίς δικές της προσευ­χές ὀφείλει ὁ καθένας μας αὐτό πού εἶναι, ἀλλά καί πολλά ἀπό αὐτά πού κατόρθωσε στή ζωή του. Γιατί ἡ μητέρα εἶναι πάντοτε δίπλα στό παιδί της, ἀκόμη καί ἐάν βρί­σκεται μακριά του, γιά νά τό παρα­κολουθεῖ, νά τό στηρίζει καί νά τό ἐμψυχώνει. Καί ὅταν ἐκεῖνο δοκι­μά­ζεται, δοκιμάζεται καί ἐκείνη μαζί του. Ὅταν πονᾶ, πονᾶ καί ἐκεί­νη, ὅταν ἀγωνιᾶ, ἀγωνιᾶ πολύ περισσότερο ἐκείνη.

Ὁ προφητικός λόγος τοῦ πρεσβύ­του Συμεών πρός τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυ­ρίου μας ὅτι ρομ­φαία θά διαπε­ράσει τήν ψυχή της, ἰσχύει μέχρι ἕνα βαθμό καί γιά κάθε μητέρα. Γιατί, ἐάν ἡ Ὑπερα­γία Θεοτόκος δοκίμασε τήν ἀπερί­γραπτη ὀδύνη νά δεῖ τόν Υἱό της νά σταυρώνεται ἀπό ἐκείνους χάριν τῶν ὁποίων ἔγινε ἄνθρωπος καί τούς ὁποίους εὐεργέτησε παντοιο­τρό­πως κατά τή δημόσια ζωή του, ἡ κάθε μητέρα καί ἰδιαίτερα οἱ πο­λύτεκνες μητέρες, πού ὑπομέ­νουν μέ αὐτοθυ­σία καί ἀγάπη πολ­λή ὅλες τίς δυσκολίες καί τούς κό­πους τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν τους, αἰ­σθάνονται νά διαπερνᾶ τήν ψυχή τους ἡ ρομφαία, τῆς ἀγω­νί­ας, τῆς θλί­ψεως, τῆς προσδοκίας, καμιά φο­ρά καί τῆς ἀρνήσεως τῶν παιδιῶν τους.

Ἡ πολύτεκνη μητέρα ἀγωνί­ζεται μέσα στίς δυσκολίες τῆς ζωῆς, τοῦ ἐπαγγέλ­μα­τός της καί τῶν προσω­πι­­κῶν της ὑποχρεώσεων νά ἀνα­θρέ­­ψει τά παιδιά της μέ τόν καλύ­τερο τρόπο, νά τούς προ­σφέρει ὅ,τι μπορεῖ πε­ρισ­σότερο, ἔστω κι ἄν αὐτή στερηθεῖ, ἀλλά κυρίως νά τούς διδάξει τήν πίστη καί τήν ἀγά­πη στόν Θεό καί στήν Ἐκκλη­σία, νά τούς μά­­θει νά ἐμπιστεύ­ο­νται τή ζωή τους στόν Χριστό καί νά βαδίζουν σύμφωνα μέ τίς δικές του ἐντολές καί τή δική του ἀγά­πη.

Τό ἔργο τῆς ἀνα­τρο­φῆς καί δια­παιδα­γω­γήσεως τῶν παιδιῶν δέν εἶναι οὔτε εὔκολο οὔτε ἁπλό ἔργο. Εἶναι μία σύνθετη καί κο­πιώ­δης διαδικασία πού δέν ὁλο­κλη­ρώνε­ται σέ λί­γους μῆνες ἤ ἔστω σέ με­ρικά χρόνια, ἀλλά συν­τελεῖται διά βίου, γιατί ἡ μητέρα ἀποτε­λεῖ πρό­τυπο καί παρά­δειγ­μα γιά τά παιδιά της σέ ὅλη της τή ζωή, ἀποτελεῖ σημεῖο ἀνα­φο­ρᾶς γι᾽ αὐτά, ἀποτε­λεῖ διαρκῆ ὁδο­δεί­κτη στή ζωή τους τόσο μέ τά λόγια καί τίς συμ­βουλές της ὅσο καί μέ τή δική της πορεία μέσα στή ζωή.

Καί εἶναι γι᾽ αὐτό με­γάλη ἡ εὐ­θύ­νη καί τό βάρος πού ἐπω­μίζεται μία γυναίκα ἀποδεχό­με­νη τή μη­τρό­τη­τα. Εἶ­ναι ὅμως ταυτόχρονα μία εὐ­λο­γία γιά τήν ἴδια καί μία προσ­φο­ρά στούς ἀνθρώπους καί τήν κοι­νωνία, γιατί ἀνα­λαμβάνει ὄχι μό­νο νά φέρει ἀνθρώπινες ὑπάρξεις στόν κόσμο ἀλλά καί νά τίς ἀνα­δεί­­ξει σέ ὁλοκληρωμένες προσωπι­κότητες χρήσι­μες στόν ἑ­αυ­τό τους καί στό κοινωνικό σύ­νο­λο, ἱκανές νά ἀντιμετω­πί­σουν τή ζωή μέ τίς δυσ­κο­λίες καί τίς εὐχάρι­στες στιγ­μές της, καί ἀκόμη ἱκανές νά συμ­βάλ­λουν μέ τή στά­ση καί τή συμπερι­φορά τους στή βελ­τίωση καί τήν πρόοδο τῆς πα­τρί­δος καί τοῦ κόσμου.

Ὁ ρόλος, λοιπόν, τῆς μητέρας εἶ­ναι πολλα­πλός καί καθοριστικός γιά τή ἐξέλιξη τῆς προ­σωπικό­τη­τος τῶν παι­διῶν της. Αὐτή βρί­σκε­ται κοντά τους ἀπό τήν πρώτη στιγ­μή τῆς ζωῆς, βρίσκεται περισ­σό­­τερο ἀπό κάθε ἄλλον, θυσιά­ζο­­ντας πολλές φορές καί τή δική της ζωή καί τή δική της καριέρα, καί ἀπό αὐτήν παίρ­νουν τά παιδιά τά πιό καθο­ρι­στικά μαθήματα γιά τή ζωή τους.

Ἀκριβῶς ὅμως ἐπειδή ὁ ρόλος κάθε μητέρας εἶναι ἀπαιτητικός καί ἡ συμβολή της ἐξαιρετικά ση­μα­­ντική καί γιά τά παιδιά της, ἀλλά καί γενικότερα γιά τήν οἰκο­γένεια, τήν κοινωνία, τήν πατρίδα καί τήν Ἐκκλησία, ἔχει καί αὐτή ἀνάγκη ἀπό στήριξη, ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἔμπνευση, ἔχει ἀνάγκη ἀπό καθοδήγηση.

Ποῦ μπορεῖ νά τήν βρεῖ; Ἀπό ποῦ μπορεῖ νά τήν ἀντλήσει;

Μπορεῖ νά τήν βρεῖ καί νά τήν ἀντλήσει ἀπό τίς μητέρες τῶν ἁγίων τριῶν Ἱεραρχῶν πού τιμοῦ­με σήμερα, ἀπό τίς ἁγίες Ἐμμέλεια, Νόννα καί Ἀνθοῦσα.

Δέν ἔχει σημασία ἐάν ἔζησαν πρίν ἀπό 17 περίπου αἰῶνες, σέ μία ἐπο­χή ἐντελῶς διαφορετική ἀπό τή σημερινή. Ἡ προσφορά τῆς μητέ­ρας δέν διαφοροποιεῖται τόσο πο­λύ, γιατί στηρίζεται σέ μερικές βα­σικές ἀρχές, αὐτές πού μᾶς ὑποδει­κνύουν μέ τή ζωή τους καί οἱ ἁγίες μητέρες τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν.

Βασική ἀρχή εἶναι ἡ ἀγάπη. Κάθε μητέρα τήν ἔχει ἔμφυτη γιά τό παι­δί της, ἀλλά ἔχει ἀνάγκη νά τήν ἀνανεώνει καί νά τήν ἐμπλουτίζει, νά τήν ἐξαγιάζει μέσα ἀπό τή σχέ­ση της μέ τόν Θεό. Γιατί μέ αὐτό τόν τρόπο ἡ ἀγάπη της γίνεται ἀνε­ξάντλητη ἀλλά καί πολύ πιό ἀπο­τελεσματική γιά τά παιδιά της. Γιατί μέ αὐτό τόν τρόπο ἡ κάθε μητέρα μπορεῖ νά ἀνακαλύπτει ἐναλ­λακτικούς τρόπους γιά νά βοη­θήσει, νά συμπαρασταθεῖ καί νά ὠφελήσει τά παιδιά της.

Καί τά παιδιά ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τήν ἀγάπη τῆς μητέρας, καθώς ζοῦν σέ ἕναν κόσμο πιό σκληρό ἀπό ὅ,τι σέ ἄλλες ἐποχές, σέ ἕνα κόσμο πιό πονηρό, στόν ὁποῖο ἐλ­λοχεύουν ποικίλοι κίνδυνοι καί ὕπου­λες παγίδες, σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο ὑπάρχουν δεκάδες σει­ρῆνες πού προσπαθοῦν νά τά πα­ρασύρουν.

Γι᾽αὐτό καί ἡ μητέρα θά πρέπει νά γνωρίζει πῶς θά συνδυάζει τήν ἀγάπη μέ τή διακριτική αὐστηρό­τη­τα πού ἀπαιτεῖ ἡ διαπαιδαγώ­γη­ση τῶν παιδιῶν, καθώς ἡ ἀνεξέ­λεγ­κτη ἀγάπη δέν βοηθᾶ τίς περισ­σότερες φορές καί τά ἴδια τά παιδιά νά ἐξελιχθοῦν καί νά αἰσθάνονται ἀσφαλῆ, ἀλλά οὔτε καί τή μητέρα νά ἐπιτελέσει τό ἔργο της καί νά μορφώσει τίς ψυχές τους, ὅπως ἔκα­νε ἡ μητέρα τοῦ Μεγάλου Βασι­λείου, ἡ ἁγία Ἐμμέλεια, ὅταν πέθα­νε ὁ σύζυγός της, μόλις γεννήθηκε τό μικρότερο παιδί τους, καί ἐκείνη βρέθηκε νά μεγαλώνει μόνη της τά παιδιά της, πέντε ἀπό τά ὁποῖα συγ­καταριθμοῦνται στούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἀπαραίτητη προϋπόθεση ἀκόμη γιά τήν ἐπιτυχία τοῦ ἔργου τῆς κάθε μητέρας εἶναι ἡ προσευχή. Ἀπό αὐτήν θά ἀντλεῖ δύναμη καί ἐνίσχυση, ὅταν θά αἰσθάνεται κου­ρασμένη, ἀδύναμη, ἴσως καί ἀπο­γοη­τευμένη. Ἡ προσευχή ἦταν τό κοινό χαρακτηριστικό καί τῶν τριῶν ἁγίων μητέρων τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν.

Γράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεο­λόγος γιά τή μητέρα του, τήν ἁγία Νόννα: «Ποιός καιρός καί ποιός τόπος δέν τήν εἶδε νά προσεύχεται; Ἡ προσευχή ἦταν ἡ πρώτη της δουλειά μόλις ἔστελνε ὁ Θεός τήν καινούργια ἡμέρα … Ἦταν ἀφιε­ρω­μένη ὁλόψυχα στόν Θεό, καί τήν εὐσέβειά της δέν τήν εἶχε μόνον γιά τόν ἑαυτό της, ἀλλά καί γιά τήν μεταδίδει στά παιδιά της». Καί ἡ προσευχή της ἦταν αὐτή πού συνό­δευε τά παιδιά της ὅπου καί ἄν βρισκόταν, ἀκόμη καί ἐάν ἡ ἴδια δέν μποροῦσε νά κάνει κάτι γιά νά τά βοηθήσει, ἀκόμη καί ἐάν δέν ἤξερε ὅτι εἶχαν ἀνάγκη βοήθειας καί τί εἴδους ἀνάγκη εἶχαν.

Καί αὐτό γιατί ἡ προσευχή εἶναι δύναμη, τόσο γι᾽ αὐτόν πού τήν κά­νει, ὅπως στή δική μας περίπτωση ἡ μητέρα, ὅσο καί γι᾽ αὐτόν γιά τόν ὁποῖον προσεύχεται, γιά τό παιδί της. Γιατί ποιός μπορεῖ νά κάνει περισσότερα ἀπό ὅσα μπορεῖ νά κάνει ὁ Θεός; Ποιός μπορεῖ νά δράσει ἀμεσότερα καί ἀποτελεσμα­τι­κότερα ἀπό τόν Θεό;

Ἄν, λοιπόν, ἡ μητέρα προσεύχε­ται γιά τό παιδί της, γιά τά παιδιά της, καί τά ἀναθέτει στήν πρόνοια καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ βε­βαίως κάνει ἡ ἴδια ὅ,τι εἶναι ἀν­θρωπίνως δυνατό, τότε μπορεῖ νά εἶναι ἥσυχη ὅτι ὁ Θεός θά κάνει αὐτό πού δέν μπορεῖ νά κάνει ἡ ἴδια.

Αὐτό ἰσχύει πολύ περισσότερο γιά τίς πολύτεκνες μητέρες, οἱ ὁποῖες ἔχοντας τή φροντίδα περισσότε­ρων παιδιῶν ἐκ τῶν πραγμάτων δυσκολεύονται κάποιες φορές νά ἀνταποκριθοῦν στίς ἀνάγκες τους. Ἔχουν ὅμως τόν Θεό βοηθό καί σύμμαχο στήν προσπάθειά τους, ἀρκεῖ νά τόν ἐπικαλοῦνται, ἀρκεῖ νά προσεύχονται γιά τά παιδιά τους καί νά ζητοῦν ἀπό τόν Θεό νά εἶναι πάντοτε δίπλα τους.

Ὅμως ἡ προσευχή ἔχει καί ἕναν ἄλλο ρόλο στήν ἀνατροφή τῶν παι­­διῶν καί στόν ρόλο πού ἐπωμί­ζεται ἡ κάθε μητέρα.

Ἐκείνη μπορεῖ νά ἀγωνίζεται, νά προσπαθεῖ, νά νουθετεῖ καί νά συμβουλεύει τά παιδιά της, ἀλλά νά μήν βλέπει τό ἀποτέλεσμα πού θά ἤθελε, νά συναντᾶ κάποιες φο­ρές καί ἀντιρρήσεις ἤ ἀντιδράσεις, πού μπορεῖ νά ἐξελίσσονται καί σέ ἀντιπαραθέσεις μέ τά παιδιά, ἀκό­μη καί σέ ἐνδοοικογενειακές συγ­κρού­σεις καί διαμάχες.

Στίς περιπτώσεις αὐτές ἡ μητέρα δέν θά πρέπει νά ξεχνᾶ τήν προ­σευ­χή. Ἄς λέει στόν Θεό αὐτό πού δέν μπορεῖ νά μεταδώσει ἡ ἴδια, ἄς λέει αὐτό πού θέλει νά τούς διδάξει καί δέν τήν ἀκοῦν, καί ὁ Θεός θά τό διδάξει μέ τόν τρόπο πού Ἐκεῖνος γνωρίζει στά παιδιά, ἐφόσον φυσι­κά εἶναι ὠφέλιμο γι᾽ αὐτά.

Ἄς μήν ξεχνοῦμε καί κάτι ἀκόμη, ὅτι τό παράδειγμα τῆς μητέρας πού προσεύχεται ἐπιδρᾶ στήν ψυχή καί τῶν πιό ἀντιδραστικῶν παιδιῶν, ἔχει καταλυτική σημασία καί μένει ἀνεξάληπτο στή μνήμη τους.

Ὑπάρχουν πολλές περιπτώσεις ἀνθρώπων, πού ὅταν ἦταν παιδιά, νέοι, εἶχαν χάσει τόν δρόμο τους καί τόν πνευματικό προσανατο­λισμό τους. Καί ὅταν ἀργότερα ἐπέστρεψαν ὁμολογοῦσαν ὅτι θυμόταν πώς, ὅταν νέοι ἐπέστρε­φαν τή νύκτα στό σπίτι τους ἀπό τίς διασκεδάσεις, ἔβλεπαν τή μητέ­ρα τους γονατιστή νά προσεύχεται. Καί μπορεῖ τότε νά ἀντιδροῦσαν ἤ νά μήν καταλάβαιναν, ἡ ἐπίδραση ὅμως τῆς προσευχῆς τῆς μητέρας τους καί ἡ εἰκόνα της νά προσεύ­χεται ἦταν καταλυτική στή ζωή τους. Γι᾽ αύτό καί ἡ προσευχή γιά τά παιδιά εἶναι ἀναμφίβολα μία ἀκό­μη μεγάλη προσφορά τῆς κάθε μητέρας.

Γι᾽ αὐτήν καί γιά ὅλα ὅσα προσφέ­ρει στά παιδιά καί στήν οἰκογένεια, στήν κοινωνία, τήν πατρίδα καί τήν Ἐκκλησία ὀφείλουμε στή μη­τέ­ρα καί ἰδιαιτέρως στήν πολύτε­κνη μητέρα ἄπειρη τιμή καί εὐ­γνω­μοσύνη.

Καί αὐτήν ἐκφράζει ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, ἡ Ἱερά Μητρόπολη Βε­ροίας, Ναούσης καί Καμπανίας μέ τή σημερινή ἑορταστική ἐκδήλω­ση.

Εὐχόμεθα ὁ Θεός καί ἡ Παναγίας Μητέρα τοῦ Κυρίου μας νά ἐνι­σχύουν ὅλες τίς μητέρες στό ἔργο σας καί οἱ ἁγίες μητέρες τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν νά σᾶς ἐμπνέουν καί νά σᾶς στηρίζουν πάντοτε.