Διάλεξη από την Αναστασία Καραγιάννη, Υπ. Διδάκτορα Νομικής ΕΚΠΑ, με θέμα “Ισότητα των φύλων στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης” πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 8 Μαρτίου στο Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας.
«Η ισότητα των φύλων στα ψηφιακά εργασιακά περιβάλλοντα: προς ένα συμπεριληπτικό νομικό πλαίσιο που δεν εισάγει διακρίσεις στην ψηφιακή εποχή. Τα συστήματα λήψης αποφάσεων που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη θέτουν προκλήσεις για τα θεμελιώδη δικαιώματα και ειδικότερα για τις αρχές της μη διάκρισης και της ισότητας. Ως εκ τούτου, αφετηρία της έρευνας αποτέλεσε ο καθορισμός του τρέχοντος νομικού πλαισίου του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου σχετικά με την απαγόρευση των διακρίσεων και την ισότητα των φύλων (συμπεριλαμβανομένης της νομικής θεωρίας και πρακτικής).»
Στην συνέχεια επικεντρώθηκε στον εντοπισμό και την εξήγηση των βασικών προκλήσεων που θέτουν τα συστήματα λήψης αποφάσεων με βάση την τεχνητή νοημοσύνη για τα ανθρώπινα δικαιώματα κυρίως λόγω:
i) της πανταχού παρουσίας συστημάτων λήψης αποφάσεων που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη και των περιορισμένων πεδίων στα οποία μπορεί να εφαρμοστεί ο νόμος για την απαγόρευση των διακρίσεων και την ισότητα των φύλων,
ii) της έλλειψης πεδίου εφαρμογής του νόμου περί απαγόρευσης των διακρίσεων για την αντιμετώπιση των διατομεακών διακρίσεων,
iii) της σχέσης μεταξύ άμεσων και έμμεσων διακρίσεων και, τέλος,
iv) η μη ικανοποιητική εφαρμογή της νομοθεσίας σχετικά με την απαγόρευση των διακρίσεων και την ισότητα των φύλων, ώστε να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που προκύπτουν από τα συστήματα λήψης αποφάσεων με βάση την τεχνητή νοημοσύνη.
Επομένως, το κεντρικό ερώτημα στο οποίο εστίασε η έρευνα αφορά το πώς εφαρμόζονται οι αρχές της ισότητας των φύλων και της μη διάκρισης στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης και πιο συγκεκριμένα στο πώς ενσωματώνονται αυτές οι αρχές στο διεθνές και ευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο για την τεχνητή νοημοσύνη.
Αυτό το ερώτημα σχετίζεται, επίσης, και με το ερώτημα πώς αναπτύσσονται και εφαρμόζονται ανάλογα το διεθνές και ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο. Επιπλέον, ερευνητικά ερωτήματα αποτελούν μεταξύ άλλων τα εξής: ποιες δυσκολίες προκύπτουν από τον σχεδιασμό και την χρήση συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης με διακριτικό τρόπο λόγω φύλου;
Ποια ένδικα μέσα είναι διαθέσιμα και πώς επιβάλλονται; Εναντίον ποιου μπορούν να εκτελεστούν και υπό ποιες συνθήκες; Τι είδους νομικά μέσα μπορούν να ασκηθούν και ενώπιον ποιου νομικού φόρουμ; Ποιες προτάσεις πρέπει να γίνουν για έναν πιο συμπεριληπτικό νόμο κατά των διακρίσεων στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης;
Η Αναστασία Καραγιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βέροια. Απόφοιτη της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ., κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Τμήμα Διεθνούς Δικαίου του Leuven του Βελγίου, και στο Α.Π.Θ. στον Τομέα Διεθνών Σπουδών, με θέμα “ΟΗΕ και Δικαιώματα του Παιδιού στο Ψηφιακό Περιβάλλον: Προστασία Προσωπικών Δεδομένων και Ιδιωτικότητας”, με συμμετοχές σε ημερίδες ως ομιλήτρια και σύμπραξη σε ευρωπαϊκούς φορείς και συλλογικότητες. Από το 2021 υποψήφια διδάκτωρ στο ΕΚΠΑ στον Τομέα Διεθνών Σπουδών.
