Για να λύσεις ένα πρόβλημα υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις… Η πρώτη και βασική είναι να θέλεις να το λύσεις!!! Όλα τα άλλα είναι προφάσεις…
Για να κάνεις ουσιαστικό διάλογο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ειλικρίνεια. ‘Όλα τα άλλα είναι «θεατράκι»…
Ας έρθουμε λοιπόν στο προκείμενο. Το για πολλοστή φορά τεθέν ζήτημα των ΡΟΜΑ στην περιοχή Εργοχωρίου στη Βέροια.
Κατ’ αρχάς να πούμε – και να συναποδεχτούμε – ότι καταυλισμοί ΡΟΜΑ βρίσκονται διάσπαρτοι ανά την Ελλάδα. Η κοινωνική αυτή «ιδιαίτερη» ομάδα βρίσκεται και συναντάται σε πάρα πολλά σημεία της χώρας. Πέρα από τις όποιες κατά τόπους διαφορές συνθηκών, η συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα διατηρεί παντού τα ίδια βασικά χαρακτηριστικά. Και το κυριότερο: Αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία (το συντεταγμένο Ελληνικό κράτος) με τα ίδια χαρακτηριστικά. Δηλαδή με μια μεγάλη υποκρισία επικαλυμμένη από «άχνη» ενδιαφέροντος.
Ας έρθουμε τώρα στα «δικά» μας… Με την γεωγραφική έννοια…
Η συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα με τα γνωστά χαρακτηριστικά, έχει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα «ιδιότητα»: Αποτελεί την συμπαγέστερη ίσως, εκλογική δεξαμενή.
Στις εκλογές ψηφίζουν «μονοκούκι»!!! Άμα επέλθει συμφωνία με τον αρχηγό και τους υπαρχηγούς της «κοινότητας», τα «ψηφαλάκια» είναι εξασφαλισμένα… Πακέτο κανονικό!!!
Φαντάζομαι ότι δεν αποκαλύπτω κάτι άγνωστο ε; Κι ελπίζω να μην υπάρχουν τίποτα δήθεν αθώοι «πεφτοσυννεφάκηδες» που παριστάνουν τις «παρθένες»…
Είναι κάτι όχι απλά πασίγνωστο, αλλά και πολλαπλά εφαρμοσμένο!!!
Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, απαραίτητο συστατικό της πετυχημένης συνταγής είναι: «Ποιος θα πάρει τους ψήφους των γ….»
Συγγνώμη για το «γ….»… Πριν βιαστούν κάποιοι να μιλήσουν για κοινωνικό ρατσισμό, ας αναζητήσουν τη μάσκα της υποκρισίας.
Κάποτε – ακόμη και τα «επίσημα έγγραφα» – τους αποκαλούσαν «αθίγγανους»… Τα τελευταία χρόνια επικράτησε ο όρος «ΡΟΜΑ»… Στην καθημερινή κουβέντα, εννιά στους δέκα τους αποκαλούν «γύφτους»…
Είπαμε… Να μιλήσουμε ειλικρινά…
Το θέμα είναι ότι τα εκλογικά συμπαγή τους χαρακτηριστικά τα ξέρουν πρώτα οι ίδιοι. Ξέρουν πως όταν θα φτάσει ο καιρός των εκλογών, θα τους προσεγγίσουν, θα τους χτυπήσουν την πλάτη και στο τέλος θα μπει και κατιτίς στην τσέπη τους.
Ξέρουν επίσης ότι πίσω από το ευγενές «ΡΟΜΑ», στην καθομιλουμένη, συνήθως έως πάντα αλλιώς…
Έχουν γίνει αναρίθμητες απόπειρες «κοινωνικής ένταξης». Ή κάθε μια είχε τη δική της κατάληξη. Καμία όμως δεν άλλαξε τα χαρακτηριστικά της κοινωνικής αυτής ομάδας.
Οι «ΡΟΜΑ» συνεχίζουν να αποδέχονται και να σέβονται τον δικό τους «αξιακό κώδικα», τις δικές τους αρχές και τη δική τους νοοτροπία. Αρέσει – δεν αρέσει…. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το θέμα όμως δεν είναι τί αρέσει και τι όχι. Το θέμα είναι τί βολεύει. Και αυτό που βολεύει είναι αυτό που υπάρχει! Γι’ αυτό υπάρχει άλλωστε…
Βολεύει μια κοινωνική ομάδα με εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο μόρφωσης, με δική της αντίληψη περί ιδιοκτησίας και με αναπαραγωγή και διατήρηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών.
Μια κοινωνική ομάδα που σε τακτά χρονικά διαστήματα (βλέπε εκλογές) ρίχνει τα «ψηφαλάκια» της σχεδόν πάντα στην κάλπη του νικητή των εκλογών. Κάτι που σημαίνει ότι ο νικητής των εκλογών και μετέπειτα «τοπικός κυβερνήτης» φρόντισε να αποκτήσει την εκλογική τους εύνοια.
Για να τα πούμε τα πράγματα με απλά λόγια: Μια χαρά βολεύει να είναι «γκετοποιημένοι», αμόρφωτοι και ανεξέλεγκτοι, γιατί έτσι είναι πολύ πιο εύκολα διαχειρίσημοι…
Το υπόλοιπο διάστημα υποτίθεται ότι γίνεται προσπάθεια αντιμετώπισης της κατάστασης… Παραμύθια της χαλιμάς δηλαδή… Έτσι κι αλλιώς θα ξαναγίνουν εκλογές… Και στην Ελλάδα τα διαστήματα μεταξύ των εκλογών δεν είναι και πολύ μεγάλα…
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περισσότερο για να γίνει σαφές κάτι το οποίο το γνωρίζουμε άπαντες.
Είπαμε… Ας μιλήσουμε επιτέλους ειλικρινά!!!
ΥΓ. Πριν μερικά χρόνια είχα μια τυχαία, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση. Με τον «βασιλιά» της τοπικής «κοινότητας των ΡΟΜΑ». Έβγαινε από το Δημαρχείο όπου είχε κλείσει τη «συμφωνία». Περιχαρής και υπερηφάνως μου είπε ορθά-κοφτά: «Εγώ ρε συ βγάζω εδώ τον δήμαρχο»!!!
Ο άνθρωπος αυτός λίγο αργότερα σκοτώθηκε σε ένα πολύ «σκοτεινό» τροχαίο. Ο δράστης που τον παρέσυρες ήταν από την ίδια «φυλή», που κατοικούσε στην Ανατολική Μακεδονία. Ουδείς γνώριζε – ή αν γνώριζε, δεν είπε – πώς και γιατί βρέθηκε στην περιοχή. Σχηματίστηκε δικογραφία σε βάρος του κι αφέθηκε ελεύθερος.
Στις επόμενες – μετά το συμβάν – εκλογές το Verianet δημοσίευσε βίντεο και στοιχεία για την κατά ομάδες, συντεταγμένη μεταφορά «ΡΟΜΑ» σε εκλογικό κέντρο!!!
Περάσανε αρκετά χρόνια από τότε… Άλλαξε κάτι; Εγώ πάντως δεν αντιλήφθηκα κάτι… Αν αντιλήφθηκε κάποιος κάτι άλλο ας μας το πει…
ΥΓ 2: Είπαμε να μιλήσουμε ειλικρινά… Όσο για κάποιες «πρωτοβουλίες» για – δήθεν – «επίλυση του προβλήματος», πολύ ορθώς κοσμούν τις στήλες της τρέχουσας ενημέρωσης… Το «θεατράκι» χρειάζεται νέα επεισόδια…
Δ. Καρ.
