Σαν σήμερα – 9 Ιανουαρίου 1938: Ο γάμος του διαδόχου Παύλου με τη Φρειδερίκη.
Η Φρειδερίκη, Λουίζα, Τύρα, Βικτώρια, Μαργαρίτα, Σοφία, Καικιλία, Όλγα, Ισαβέλλα, Χριστίνα γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1917 στον μεσαιωνικό πύργο Μπλάνκεμπουργκ της Γερμανίας.
Ήταν κόρη του Δούκα του Μπραουνσβάιχ Ερνέστου Αυγούστου Γ’, αρχηγού του Οίκου του Ανοβέρου και της πριγκίπισσας Βικτώριας Λουίζας της Πρωσίας, μοναχοκόρης του Γερμανού αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β’ και της Αυγούστας Βικτωρίας του Σλέσβιχ-Χολστάιν. Η Φρειδερίκη έφερε τους τίτλους: Πριγκίπισσα του Ανοβέρου, Πριγκίπισσα της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Δούκισσα του Μπραουνβάιχ.
Μεγάλωσε στην Αυστρία και έκανε κολεγιακές σπουδές στο Λονδίνο και τη Φλωρεντία. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1937 μνηστεύτηκε τον θείο της και τότε διάδοχο του ελληνικού θρόνου πρίγκηπα Παύλο, τον οποίο παντρεύτηκε στις 9 Ιανουαρίου 1938. Από τον γάμο αυτό γεννήθηκαν τρία παιδιά: Η Πριγκίπισσα Σοφία (γεν. 2 /11/1938), νυν Βασίλισσα της Ισπανίας. Ο Πρίγκηπας Κωνσταντίνος (γεν. 2/6/1940), μετέπειτα Βασιλεύς των Ελλήνων ως Κωνσταντίνος Β’ και σήμερα τέως Βασιλεύς των Ελλήνων. Και η Πριγκίπισσα Ειρήνη (γεν. 11/5/1942).
Με την άφιξή της στην Ελλάδα, η Φρειδερίκη επιδόθηκε σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες. Ίδρυσε τη «Φανέλα του Στρατιώτου», μέσω της οποίας έστειλε 127.000 δέματα στον μαχόμενο ελληνικό στρατό (1940-1941). Τον Απρίλιο του 1941 και προτού εισέλθουν τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα, μαζί με τη βασιλική οικογένεια ακολούθησε την κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού, αρχικά στην Κρήτη και στη συνέχεια στο εξωτερικό (Αίγυπτο και Νότιο Αφρική).
Επανήλθε στην Ελλάδα με όλη τη βασιλική οικογένεια στις 27 Σεπτεμβρίου 1946, μετά το δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου 1946, που αποκατέστησε τον Γεώργιο Β’ στο θρόνο του. Η προτεστάντισσα Φρειδερίκη ασπάσθηκε το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα και βαπτίστηκε τον Φεβρουάριο του 1947. Μετά τον θάνατο του Γεωργίου Α’ και την ανάρρηση στο θρόνο του Παύλου (1 Απριλίου 1947), ονομάστηκε Βασίλισσα των Ελλήνων και διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στο πλευρό του συζύγου της.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1946-1949) επέδειξε σημαντική δραστηριότητα, τόσο με τις επισκέψεις της στις πολεμικές ζώνες, όσο και με το φιλανθρωπικό της έργο. Προκάλεσε τη μήνη της Κομμουνιστικής Αριστεράς με την ίδρυση των «Παιδοπόλεων», όπου φιλοξενούνταν ορφανά του Εμφυλίου και παιδιά φτωχών οικογενειών, αλλά και επαναπατριζόμενα ορφανά του λεγόμενου «Παιδομαζώματος». Υπολογίζεται ότι 33.000 παιδιά φιλοξενήθηκαν στις 53 «Παιδοπόλεις» της Φρειδερίκης, που τους παρείχαν τροφή, διαμονή και εκπαίδευση.
Ισχυρή προσωπικότητα, η Φρειδερίκη είχε ενεργό ρόλο στην πολιτική, προκαλώντας τριβές, που συχνά κατήγγειλαν ο Τύπος και τα κόμματα, τόσο με πολιτικούς του συντηρητικού χώρου, όπως ο Παπάγος και ο Καραμανλής (ρήξη με το Παλάτι και φυγή του στο Παρίσι το 1963), όσο και του κεντρώου χώρου, όπως ο Γεώργιος Παπανδρέου. Μετά τον θάνατο του βασιλιά Παύλου στις 6 Μαρτίου 1964, δεν περιορίσθηκε στο ρόλο της βασιλομήτορος, αλλά με την ομάδα των έμπιστων αυλικών της επηρέαζε σε σημαντικό βαθμό τον νεαρό βασιλιά Κωνσταντίνο.
Μετά το αποτυχημένο αντικίνημα του Κωνσταντίνου (13 Δεκεμβρίου 1967) για την ανατροπή της δικτατορίας, ακολούθησε τη βασιλική οικογένεια στο εξωτερικό. Παρέμεινε και μετά τη μεταπολίτευση, αφού ο ελληνικός λαός με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974 κατάργησε τη μοναρχία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ασχολήθηκε με τον μυστικισμό και τις θρησκείες της Ανατολής, πραγματοποιώντας πολλά ταξίδια στην Ινδία.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στα ανάκτορα Θαρθουέλα της Μαδρίτης στις 6 Φεβρουαρίου 1981, κατά τη διάρκεια εγχείρισης καταρράκτη ή ανόρθωσης βλεφαρίδων, όπως έγραψαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης. Η σορός της με άδεια της κυβέρνησης Ράλλη μεταφέρθηκε και τάφηκε στο Κτήμα Τατοΐου στις 12 Φεβρουαρίου 1981. Την κηδεία παρακολούθησαν η οικογένεια της, εστεμμένοι και περίπου 3.000 φιλοβασιλικοί.
Πηγή: sansimera.gr
Η Φρειδερίκη γεννήθηκε στο Μπλάνκενμπουργκ της Γερμανίας στις 18 Απριλίου 1917 ως Πριγκίπισσα του Αννοβέρου, της Μεγάλης Βρετανίας και Πριγκίπισσα της Ιρλανδίας, Δούκισσα του Μπρούνσβικ και Λούνενμπεργκ.
Κατά το προτεσταντικό δόγμα έφερε τα ονόματα Φρειδερίκη, Λουίζα, Θηρεσία, Βικτωρία, Μαργαρίτα, Σοφία, Όλγα, Καικιλία Ελισάβετ και Χριστίνα. Ήταν κόρη του Δούκα του Μπρούνσβικ, Ερνέστου – Αυγούστου και της Πριγκίπισσας Βικτώριας Λουίζας της Πρωσσίας, της μοναδικής κόρης του Γερμανού Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β΄.
Η Φρειδερίκη μέσω του παππού της Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β΄, είναι τρισέγγονη της Βασίλισσας Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου. Εγγονός της είναι ο Διάδοχος του Ισπανικού Θρόνου δον Φελίππε, Πρίγκιπας της Αστούριας. Ανιψιός της είναι ο σημερινός Πρίγκιπας του Αννοβέρου Ερνέστος Αύγουστος Ε΄ (παντρεμένος με τη Πριγκίπισσα Καρολίνα του Μονακό).
Το 1936, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου, ο Διάδοχος Πρίγκιπας Παύλος της Ελλάδας της έκανε πρόταση γάμου. Ο αρραβώνας τους ανακοινώθηκε επισήμα στις 28 Σεπτεμβρίου 1936. Στις 9 Ιανουαρίου 1938 έγινε ο γάμος της στην Αθήνα με τον Παύλο (ο οποίος ήταν και θείος της, πρώτος ξάδελφος της μητέρας της). Ως Διάδοχοι κατοικούσαν στην έπαυλη του Παλαιού Ψυχικού.
Απέκτησαν τρία παιδιά, τη Βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας το 1938, που γεννήθηκε στο Παλαιό Ψυχικό, τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄ των Ελλήνων το 1940, που γεννήθηκε στο Παλαιό Ψυχικό και τη Πριγκίπισσα Ειρήνη της Ελλάδας το 1942, που γεννήθηκε στο Κέιπ Τάουν.
Οι αγγλικές μυστικές υπηρεσίες εγνώριζαν ότι η πριγκίπισσα Φρειδερίκη και γενικότερα ο οίκος του Ανοβέρου απ’όπου προερχόταν είχαν αγκαλιάσει το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ. Οι Αγγλοι ήταν μάλιστα ήσαν κάτοχοι της περιλάλητης φωτογραφίας την οποία αργότερα διοχέτευσαν στη δημοσιότητα της Φρειδερίκης με τους δύο αδελφούς της με στολή της χιτλερικής νεολαίας.
Αλλά και ο διάδοχος Παύλος ήταν ευνοϊκός προς το ναζιστικό καθεστώς και ως επικεφαλής της ελληνικής ολυμπιακής αποστολής είχε παρακολουθήσει τον Αύγουστο του 1936 τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, επί Χίτλερ.
Οι Αγγλοι επέβαλαν, λοιπόν, στον τότε Βασιλέα της Ελλάδας Γεώργιο Βʼ να θέσει υπό έλεγχο το διαδοχικό ζεύγος Παύλου και Φρειδερίκης και εκείνος συγκρότησε «Αντιβασιλεία» υπό την προεδρία του πρίγκιπα Πέτρου, γιου του πρίγκιπα Γεωργίου, που ήταν πιο δημοκράτης.
Πριν της κάνει πρόταση γάμου ο Παύλος η Φρειδερίκη είχε παρουσιαστεί ως νύφη στον πρίγκιπα Πέτρο αλλά την είχε απορρίψει. Η απολαυστική και αείμνηστη εκδότρια της Καθημερινής Ελένη Βλάχου, η οποία διατηρούσε φιλικές και κοσμικές σχέσεις με το στέμμα γράφει τα σχετικά κουτσομπολιά στο βʼ τόμο των απομνημονευμάτων της «Δημοσιογραφικά χρόνια… Πενήντα και κάτι…», σελ. 27:
«Με αθλητικό παράστημα, ξανθός, γελαστός, ο Πρίγκιπας Πέτρος, γιος του Πρίγκιπα Γεωργίου και της Γαλλίδας Μαρίας Βοναπάρτη, δεν είχε κληρονομήσει κανένα βασιλικό «ελάττωμα»… Ούτε φιλοδοξίες είχε ούτε διάθεση για μεγαλεία ούτε τον απασχολούσε η πολιτική ούτε η «ανώτερη κοινωνία».
Αντίθετα είχε δημιουργήσει σωρεία εχθρών ύστερα από το γάμο του με μία όμορφη Ρωσίδα, «σφραγισμένη κομμουνίστρια», που του έκλεινε όλες τις πόρτες. Ειδικά τις ελληνικές… Προσπαθούσε να υπερνικήσει τα εμπόδια, ερχότανε συχνά στην Ελλάδα, κρατούσε ένα δικό του σπίτι, μιλούσε καλά ελληνικά, συναντούσε φίλους και συναδέλφους… γιατί υπηρετούσε στο στρατό.
Είχαμε πολλούς κοινούς φίλους, Αθηναίους και Αλεξανδρινούς, και όταν μιλούσαμε μαζί για τα ταξίδια του, για το Θιβέτ και τις άλλες εξωτικές βουνοκορφές, όπου είχε σκαρφαλώσει, τον παρασύραμε σε δικά μας κουτσομπολιά, με κεντρικό πρόσωπο πάλι -ποιο άλλο…- τη Βασίλισσα Φρειδερίκη. Ήταν ο μεγάλος του εχθρός, δεν ήθελε να τον δει στα μάτια της… Και κατά τη δική του άποψη ο λόγος ήταν… ερωτικός!.. Πριν να παρουσιασθεί ο Παύλος ως υποψήφιος γαμπρός, πριν να πλησιάσει η Ρωσίδα, του την είχαν προσφέρει για νύφη… και την είχε απορρίψει. Μία ιστορία που τη γνώριζε και τη διηγιόταν μόνο ο ίδιος, διανθισμένη με λεπτομέρειες ελάχιστα κολακευτικές για τη μικρή πριγκίπισσα με τα «χοντρά πόδια»…».
Τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανικές ναζιστικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Ελλάδα και η βασιλική οικογένεια έφυγε στην Κρήτη. Μετά τη Μάχη της Κρήτης κατέφυγαν στην Αίγυπτο. Για μεγαλύτερη ασφάλεια, το ζεύγος, εγκαταστάθηκε τελικώς στη Νότια Αφρική. Το διαδοχικό ζεύγος παρέμεινε σε όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Νότια Αφρική υπό τη «διακριτική» κηδεμονία του στρατάρχη Γιαν Σματς, αφοσιωμένου συνεργάτη του βρετανού πρωθυπουργού.
Εκεί η Φρειδερίκη γέννησε το τρίτο παιδί της, την Ειρήνη, ανάδοχος της οποίας ήταν ο αρχηγός την Νοτιοαφρικανικής Ένωσης, Στρατηγός Γιάν Σματς. Ο 70χρονος Σματς υπήρξε μέντορας και εραστής της. Λέγεται μάλιστα ότι την εμύησε στον αποκρυφισμό και της εμφύσησε ρατσιστικές απόψεις.
Ο Αλαν Ντάλες, αρχηγός της CIA από το 1953 ως το 1961, ήταν αδελφός του υπουργού Εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλες, είχε εξασφαλίσει τον τίτλο του «60ρη μορφονιού» λόγω των κατακτήσεων του στο γυναικείο φύλο, για τις οποίες φρόντιζε να ενημερώνει σχετικά τη σύζυγό του Κλόβερ, προφορικά αλλά και γραπτώς.
Αυτές τις άγνωστες σελίδες της ελληνικής μεταπολεμικής ιστορίας ήρθε πρόσφατα να φωτίσει δημοσίευμα των New York Times, το οποίο φιλοξένησε αποσπάσματα από το βιβλίο του δημοσιογράφου Στιβ Κίντσερ, σύμφωνα με το οποίο η βασίλισσα της Ελλάδας Φρειδερίκη διατηρούσε παράνομο ερωτικό δεσμό με τον τότε διευθυντή της CIA ‘Αλλεν Ντάλες.
Σε ένα σημείο του βιβλίου ο Στιβ Κίντσερ αναφέρει, ότι ο Αλεν Ντάλες ήταν «τρομερός γυναικάς». Η αδελφή του Ελινορ βεβαίωνε μάλιστα ότι «είχε σχέσεις με πάνω από εκατό γυναίκες».
Μία από αυτές τις σχέσεις σύμφωνα με το βιβλίο ήταν με την βασίλισσα Φρειδερίκη.
Ο Στιβ Κίντσερ αναφέρει ότι το 1958 η Φρειδερίκη ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια περιοδεία με τον γιο της, τον μελλοντικό βασιλιά Κωνσταντίνο Β’ και ενώ το ταξίδι της έφτανε προς το τέλος του, ανακοίνωσε χωρίς εξήγηση ότι θα έμενε για μια ακόμη εβδομάδα.
Επισκέφτηκε την Ουάσιγκτον, όπου συζήτησαν «πνευματικές αξίες» με τον Πρόεδρο Αιζενχάουρερ στο Οβάλ Γραφείο και στη συνέχεια επισκέφθηκε τον Ντάλες στην έδρα της CIA.
Ο συγγραφέας συνεχίζει λέγοντας ότι οι δυο τους έμειναν στο γραφείο του για σχεδόν μία ώρα και όταν ένας βοηθός χτύπησε την πόρτα, δεν πήρε καμία απάντηση. Έτσι μπήκε στο γραφείο και το βρήκε άδειο, αλλά άκουσε θορύβους από το διπλανό δωμάτιο. Αργότερα βγήκαν από αυτό ο Ντάλες με την Φρειδερίκη. Στην επιστροφή με το αυτοκίνητο στην Ελληνική Πρεσβεία, η βασίλισσα παρουσίασε έναν λόγο για τον οποίο οι ελληνο-αμερικανικές σχέσεις ήταν τόσο ισχυρές: «Αγαπάμε αυτόν τον άνθρωπο» αναφώνησε.
Η βασίλισσα Φρειδερίκη είχε γνωρίσει τον στρατηγό Μάρσαλ στο Λονδίνο το 1947 με μεσολάβηση του Τσόρτσιλ. Είχε ζητήσει από τον βρετανό πρωθυπουργό ενίσχυση του ορειβατικού πυροβολικού. Την παρέπεμψε στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρσαλ. Η συνάντηση έγινε στο διαμέρισμά της στο ξενοδοχείο Κλάριτζες.
Η Φρειδερίκη περιγράφει: «Θυμάμαι ακόμη το έκπληκτο βλέμμα του όταν ανταλλάξαμε χειραψία. Φαντάζομαι ότι θα περίμενε να δη κάποιο πρόσωπο σαν τη γηραιά Βασίλισσα Μαίρη και δεν ήταν προετοιμασμένος να συναντήσει ένα άτομο που δεν φαινόταν να είναι αρκετά ώριμο για το ρόλο της Βασιλίσσης».
Από τότε άρχισε μια φιλία και τακτική αλληλογραφία μεταξύ της Μεγαλειοτάτης, όπως την προσφωνούσε ο Μάρσαλ και του «Αγαπητού Στρατηγού Μάρσαλ». «Το βράδυ θα έρθω σπίτι σου…» γράφει η Φρειδερίκη σε μια από τις επιστολές της.
Σε μία άλλη από τις τελευταίες επιστολές η Φρειδερίκη έγραφε στον στρατηγό για την επιλογή Καραμανλή με ημερομηνία 13 Οκτωβρίου 1955:
«Ο Παπάγος ήταν σε απελπιστική κατάσταση, κατάκοιτος στο σπίτι του… Βαδίζαμε σε πλήρες χάος. Κι έπειτα ο Παπάγος πέθανε. Μέσα σε μερικές ώρες ο σύζυγός μου διώρισε Πρωθυπουργό ένα νέον άνδρα, αυτοδημιούργητον, από τη Μακεδονία. Για να τον βοηθήση του παραχώρησε το δικαίωμα να διαλύση το Κοινοβούλιο και να προκηρύξει νέες εκλογές, εφ’ όσον δεν θα πετύχαινε να λάβη ψήφο εμπιστοσύνης.
» Ο κύριος Καραμανλής, ο σημερινός Πρωθυπουργός, είχε διατελέσει υπουργός – εξαιρετικά επιτυχημένος – στην Κυβέρνησι Παπάγου. Η χώρα αισθάνθηκε σαν να είχε πιει σαμπάνια. Σε διάστημα επτά ωρών μία νέα κυβέρνησις σχηματίστηκε, ωρκίστηκε και παρουσιάσθηκε στο Κοινοβούλιο. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 200 υπέρ Καραμανλή και 77 κατά, πράγμα που ήλθε σαν πλήρης δικαίωσις του Βασιλέως… Από τότε εξασφαλίσαμε και πάλι ήσυχο ύπνο τη νύκτα…».
Για το Σχέδιο Μάρσαλ δεν υπάρχει αναφορά στην αλληλογραφία. Συχνά η Φρειδερίκη αναφέρεται στο Κυπριακό, στην εσωτερική και διεθνή πολιτική και σε περιγραφές ταξιδιών στο εξωτερικό.
Η βασίλισσα Φρειδερίκη έφυγε από την Ελλάδα με την υπόλοιπη βασιλική οικογένεια, μετά το αποτυχημένο Αντικίνημα του Βασιλιά Κωνσταντίνου στις 13 Δεκεμβρίου του 1967 και εγκαταστάθηκε στην Ιταλία.
Πέθανε από έμφραγμα στην Ισπανία, στα ανάκτορα της Ζαρθουέλας, πολλά χρόνια αργότερα, στις 7 Φεβρουαρίου 1981. Η κηδεία έγινε στην Ελλάδα, στο βασιλικό κοιμητήριο, στο Τατόι, ύστερα από ειδική άδεια που δόθηκε από την κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη.
Στην αρχή, ο Κωνσταντίνος, πρότεινε στον Πρωθυπουργό να μεταφερθεί η σορός στις 11 Φεβρουαρίου στην Ελλάδα και την επόμενη μέρα να η κηδεία στη Μητρόπολη Αθηνών και η ταφή στο Τατόι. Ο Γεώργιος Ράλλης δήλωσε ότι όλα έπρεπε να γίνουν στο Τατόι την ίδια μέρα, γιατί στη Μητρόπολη ήταν πολύ πιθανό να γίνουν ταραχές.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση Ράλλη, αναφέρει iefimerda το πρόβλημα δεν ήταν άν θα επιτρεπόταν η κηδεία, γιατί δεν υπήρχε ανάγκη τέτοιας άδειας αλλά ότι θα έπρεπε να εκδοθεί απόφαση απαγορεύσεως της κηδείας. Αυτή η απαγόρευση θα εξέθετε τη χώρα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Τέλος, μετά την αλλαγή του πολιτεύματος, το 1974, τα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας διατηρούσαν την ελληνική ιθαγένεια και τυπικά μπορούσαν να έρθουν στην Ελλάδα χωρίς κανένα περιορισμό.
Ο Κωνσταντίνος πιεζόταν να κάνει δηλώσεις και στην αρχή αρνήθηκε. Την παραμονή της κηδείας, το γραφείο του, έδωσε στη δημοσιότητα δήλωσή του, με την οποία εξέφραζε τη λύπη του για την πολιτικοποίηση της κηδείας, ενώ ο ίδιος ερχόταν στην Ελλάδα, για να εκτελέσει ένα οδυνηρό προσωπικό καθήκον και ότι οι περιορισμοί που επεβλήθησαν στην απλή τελετή κηδείας της μητέρας του, προσδίδουν σ΄ αυτόν πικρία στην οδύνη. Τελικώς, την Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου κηδεία και ταφή έγιναν αυθημερόν στο Τατόι.
Στο Τατόι, εκτός από μέλη βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης (οι Βασιλείς της Ισπανίας, η Βασίλισσα Τζουλιάνα της Ολλανδίας, ο Πρίγκιπας Φίλιππος, Δούκας του Εδιμβούργου, κ.αλ.), προσκλήθηκαν και 200 περίπου Αθηναίοι, που είχαν στενό σύνδεσμο με την Φρειδερίκη, και πήγαν περίπου 3-4 χιλιάδες λαού , που η χωροφυλακή δεν μπόρεσε να εμποδίσει. Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο μετέπειτα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος.
