Ήταν την επομένη της δολοφονίας του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα, το μεσημέρι της 10ης Ιανουαρίου 1991, και η Αθήνα συγκλονιζόταν από μεγάλης έκτασης διαδηλώσεις. Από τις 7.00 το απόγευμα εκδηλώθηκαν εκτεταμένες συγκρούσεις στο κέντρο και οι δυνάμεις των ΜΑΤ έκαναν μαζική χρήση δακρυγόνων.
Σύμφωνα με μαρτυρίες, από μια βομβίδα που εκτόξευσε άνδρας των ΜΑΤ ξέσπασε πυρκαϊά στο επταώροφο κτίριο στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους, όπου στεγαζόταν το κατάστημα. Η Αστυνομία αρχικά δεν έδωσε σημασία. Το κτίριο φαινόταν άδειο.
Την ίδια στιγμή μέσα στο κτίριο γραφόταν η τραγωδία 16 εγκλωβισμένων που αναζητούσαν αγωνιωδώς διέξοδο. Τέσσερις από αυτούς δεν τα κατάφεραν. Πέθαναν από ασφυξία και εγκαύματα. Επρόκειτο για τον 32χρονο Περικλή Ρεπαπή που είχε στον 6ο όροφο γραφείο μηχανογράφησης, τον 60χρονο χρυσοχόο Γιάννη Μεμετζίδη που εργαζόταν στον 1ο όροφο και τον 57χρονο δικηγόρο Εμμανουήλ Κοντόπουλο που βρέθηκε εγκλωβισμένος στο ασανσέρ. Απανθρακωμένο βρέθηκε και το πτώμα ενός ακόμη νεαρού, η ταυτότητα του οποίου δεν αποκαλύφθηκε ποτέ.
Ενας 22χρονος που είχε επισκεφθεί το κατάστημα του πατέρα του στο κτίριο ανέφερε στην εφημερίδα «Τα Νέα» εκείνη τη νύχτα: «Φλόγες τύλιξαν τη σκάλα που ήταν και η μόνη μας διέξοδος. Μέσα σε δευτερόλεπτα έκαιγα ολόκληρος και όταν ανέπνεα νόμιζα ότι κατάπινα κάρβουνο. Νόμιζα ότι ήλθε το τέλος. Εκείνη την ώρα στο παράθυρο εμφανίστηκαν οι πυροσβέστες με μια σκάλα…».
Πηγή: tovima.gr
Σ.σ. Τη μέρα εκείνη ήμουν «βραδινή βάρδια» στον τότε Διαδημοτικό Ραδιοφωνικό Σταθμό. Είχαμε διαδοχικές τηλεφωνικές ανταποκρίσεις απ’ ευθείας από Αθήνα. Από την καρδιά των γεγονότων πληροφορίες έδινε η Νάνα Παπανικολάου του ραδιοφωνικού σταθμού Flash με την οποία μερικά χρόνια πριν ήμασταν συμφοιτητές.
Για τα δεδομένα της εποχής η απ’ ευθείας σύνδεση και το ζωντανό ρεπορτάζ την στιγμή που συνέβαιναν τα γεγονότα ήταν κάτι πολύ πρωτοποριακό.
