Ποια επέτειος; Ποια Δημοκρατία;
Σε 40 χρόνια και με την προϋπόθεση βασικών μεταρρυθμίσεων (βλέπε: σφίξτε κι άλλο το ζωνάρι…) μπορούμε να επιστρέψουμε σε δημόσιο χρέος 60% του ΑΕΠ, όσο ήταν δηλαδή το 1974!!!
Για να γίνει αυτό πρέπει επί 40 χρόνια να επιτυγχάνουμε διαρκώς «πρωτογενή πλεονάσματα» (βλέπε: κάντε το σκ@@@ σας παξιμάδι) και να γίνουν ταυτόχρονα «βασικές μεταρρυθμίσεις»…
Χθες «εορτάστηκε» η «επέτειος της δημοκρατίας»… Ποιος εορτασμός και για ποια δημοκρατία;
Ο νεοέλληνας αποδεικνύεται κάθε μέρα όλο και πιο αποκαλυπτικά ότι είναι ένα «ον» με δύο βασικά χαρακτηριστικά: Εξαιρετικά αδύναμη έως ανύπαρκτη μνήμη και μοναδική προθυμία να φάει ό,τι παραμύθι του σερβίρουνε.
Ναι, αυτός ο ελληναράς, ο κατά τα άλλα «μάγκας, ξύπνιος και ξερόλας» …Τρομάρα μας…
Μερικές απλές αλήθειες δείχνουν το μέγεθος του παραμυθιού, της πλάνης και της διαστρέβλωσης της ίδιας της ιστορίας.
Η περίφημη «επέτειος της Δημοκρατίας» είναι μια ημερομηνία καθαρά προπαγανδιστικού χαρακτήρα που επιβλήθηκε για να ωραιοποιήσει μια μαύρη πραγματικότητα.
Είναι η ημέρα άφιξης του κατά τα άλλα συνομιλητή της Χούντας, μετέπειτα αποκαλούμενου «εθνάρχη», ο οποίος έφερε μια δημοκρατία αγκαζέ με την αθλιότερη φάρα της χουντικής προδοσίας.
Εκτός από τον ίδιο τον «αόρατο δικτάτορα», όλο το επιτελείο το οποίο τον υποδέχτηκε, τον όρκισε και συνέχισε να αποτελεί τον κορμό του κράτους, ήταν ο σκληρός πυρήνας των συνωμοτών του πραξικοπήματος στην Κύπρο.
Ήταν αυτοί που οργάνωσαν το πραξικόπημα και άφησαν την Κύπρο ανυπεράσπιστη στην Τουρκική εισβολή.
Την ημέρα της «αποκατάστασης της δημοκρατίας» οι Τούρκοι είχαν καταλάβει μόλις το 3% του νησιού. Με ένα «ντου» μπορούσαμε να τους πετάξουμε στη θάλασσα…
Επί δημοκρατίας και «εθνάρχου» επικράτησε το «η Κύπρος κείται μακράν» και το πνεύμα «διαλόγου».
Επί δημοκρατίας και κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» Καραμανλή, οι Τούρκοι κατέλαβαν το 34% της Κύπρου… Κατά περίεργο τρόπο, όλοι σταματάνε στα γεγονότα του Ιουλίου. Τα όσα συνέβησαν μετά αποτελούν ταμπού.
Πάνω σε τέτοια τεράστια ψέματα χτίστηκε ο «μύθος» της μεταπολίτευσης που στην πραγματικότητα ήταν η συνέχιση του ίδιου «περιβάλλοντος» με πολιτικό μανδύα.
Αυτή η ψευδεπίγραφη «δημοκρατία» της κομματοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων μας έφερε σε ένα ζοφερό σήμερα.
Στην χώρα του αέναου χρέους, των αποικιακών εξαρτήσεων, της υποτέλειας που αγγίζει πλέον ζητήματα εθνικής κυριαρχίας.
Ο Τούρκος πρόεδρος «κάρφωσε» τον Έλληνα πρωθυπουργό, αποκαλύπτοντας ότι του ζήτησε συγκεκριμένο πλαίσιο στην ομιλία του.
Στην επέτειο μισού αιώνα από την εισβολή, η Τουρκία έκανε επίδειξη δύναμης, παραβιάζοντας κάθε έννοια και κανόνα διεθνούς δικαίου.
Ανήμερα της «εορτής της δημοκρατίας» παραβιάστηκαν τα όρια της εθνικής μας κυριαρχίας με την Τουρκία να απαιτεί και να επιβάλλει τις απαιτήσεις ακόμη και στην Κάσο!
Δεν ξέρω αν και πότε θα υπάρξει αντίδραση… Μήπως όταν τα πολεμικά καράβια της Τουρκίας φτάσουν κοντά στο Πειραιά;
Η Γερμανία στέλνει στην Ελλάδα όσους μετανάστες δεν χρειάζεται με την Ελλάδα να μετατρέπεται κάθε μέρα όλο και μεγαλύτερη αποθήκη ψυχών.
Την ίδια ώρα που η αισχροκέρδεια θυμίζει μέρες του ’41 με τη μόνο διαφορά ότι τώρα ο μαυραγοριτισμός είναι επίσημος και «νόμιμος»… Με την κυβέρνηση να επιμένει ότι πρόκειται για «εισαγόμενο» φαινόμενο, τη στιγμή που είμαστε η ακριβότερη χώρα!!!
Θα μπορούσε να πει κανείς πάρα πολλά ακόμη για την ζοφερή πραγματικότητα, αλλά και αυτά και αυτούς που μας έφεραν μέχρι εδώ. Όμως τα πράγματα δεν αρκεί να τα αναλύεις. Πρέπει να τα αλλάζεις!
Τουλάχιστον ας σταματήσουν αυτές τις προκλητικές φιέστες με τις εκκεντρικές τουαλέτες και τα υφάκια που είχαν επί Τουρκοκρατίας οι κοτζαμπάσηδες!!
Φτάνει πιά! Έλεος!
Η 24η Ιουλίου δεν είναι καμιά επέτειος! Δεν υπάρχει επέτειος της Δημοκρατίας χωρίς Δημοκρατία! Αυτή η Δημοκρατία που δεν ήρθε ποτέ! Κι αν ήρθε για λίγο, φροντίσατε να την εκπορνεύσετε!!!
Δ. Καρ.
