Παρουσιάστηκε στη Νάουσα το πρωί της Κυριακής 3 Σεπτεμβρίου, το βιβλίο με τίτλο “Γρηγόριος Λιόλιος. Ο αντιστασιακός, ο μαχητής του ΔΣΕ, ο Δήμαρχος Νάουσας”.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Διαλέξεων και Προβολών του Πολυχώρου Πολιτισμού «ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΝΑΡΑΣ (ΒΕΤΛΑΝΣ)».
Για το βιβλίο μίλησαν οι συγγραφείς του, Στέργιος Αποστόλου, Άρτεμις Λιόλιου – Χρονοπούλου, ο πρώην Δήμαρχος Νάουσας Αναστάσιος Καραμπατζός, ο Γιώργος Λιάμπας και η Μαίρη Καρυδά.
“Ο Στέργιος Σπυρ. Αποστόλου αναφερόμενος στον Γρηγόρη Λιόλιο, σημειώνει ότι αυτός υπήρξε ένας από τους πιο γενναίους μαχητές του Δ.Σ.Ε., με επιτελικό μυαλό. Από Λοχαγός προήχθη σε Ταγματάρχη, επειδή, τον Ιανουάριο του 1949, συνέστησε στους αρχηγούς των 3 Ταξιαρχιών του Δ.Σ.Ε την αποχώρησή τους από την Νάουσα στο Βίτσι, μέσω του κάμπου της Πτολεμαΐδας.
Εάν εφαρμόζονταν το αρχικό σχέδιο για την αποχώρη-ση των 3 ταξιαρχιών μέσω των στενών του Μουχαρέμ Χάνι, αυτές θα οδηγούνταν σε πραγματική σφαγή. Ο στρατός και η αεροπορία, κατάλληλα προετοιμασμένοι, τους είχαν στήσει ενέδρα και περίμεναν από ώρα σε ώρα να περάσουν από εκεί.
Ο Γρηγόρης Λιόλιος, λόγω της μεγάλης στρατιωτικής εμπειρίας του, κρίθηκε κατάλληλος να παραμείνει με το εκ 50 ανδρών απόσπασμά του στο Βέρμιο για 10 μήνες επί πλέον, μετά την λήξη του Εμφυλίου πολέμου. Στρατός, χωροφυλα-κή, παρακρατικές ομάδες και άλλα ένοπλα σώματα, προσπά-θησαν να τον εξοντώσουν χωρίς επιτυχία. Τερμάτισε την δράση του τον Ιούνιο του 1950 και κατέφυγε στην Αλβανία.
Το 1954 εστάλη στην Ελλάδα από την εξόριστη ηγεσία του Κ.Κ.Ε., για να αναδιοργανώσει την παράνομη κομματική οργάνωση της Αθήνας, που είχε εξαρθρωθεί από την Ασφάλεια. Τον Απρίλιο του 1954 συνελήφθη και κλείστηκε στις φυλακές – μπουντρούμια της Ασφάλειας επί της οδού Μπουμπουλίνας, για 2 σχεδόν χρόνια.
Τον Μάιο του 1955 προσήχθη στο κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης για να δικαστεί με την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας». Κατά σύσταση του συνηγόρου του, για να μην οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα, στην απολογία του έκανε έναν ελιγμό και αποκήρυξε, φαινομενι-κά, τις πολιτικές του πεποιθήσεις.
Έτσι, καταδικάστηκε σε 11,5 χρόνια κάθειρξη και απέφυγε το εκτελεστικό απόσπασμα, στο οποίο είχαν οδηγηθεί οι προκάτοχοί του Μπελογιάννης και Πλουμπίδης. Ο Γρηγόρης Λιόλιος, ένας μπαρουτοκαπνισμένος Ναουσαίος καπετάνιος του Δ.Σ.Ε., εξοστρακίστηκε οριστικά από τον πολιτικό του χώρο. Οι αγώνες του επί 14 χρόνια, είτε με το όπλο στο χέρι, είτε στον πολιτικό τομέα, ξεχάστηκαν και πετάχτηκαν στον κομματικό κάλαθο των αχρήστων. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Και όχι μόνο αυτό. Σκόπιμα διαπομπεύτη-κε δημόσια και παραδόθηκε στην περιφρόνηση των μελών, των οπαδών και των φίλων του κόμματος.
Ο Στέργιος Σπυρ. Αποστόλου με τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε από την συγγραφή αυτού του βιβλίου, αποδεικνύει περίτρανα ότι ο Γρηγόρης Λιόλιος δεν υπήρξε ποτέ προδότης και ότι οι λόγοι της εξάρθρωση του παράνο-μου κομμουνιστικού δικτύου στην Αθήνα το 1954 οφείλο-νταν, κυρίως, στην ύπαρξη έντονων εσωκομματικών τριβών.”
