Ελεύθεροι επαγγελματίες: Πότε μπορεί να αμφισβητηθεί το τεκμαρτό εισόδημα
Δύο φορολογούμενοι υπέβαλαν προσφυγές ζητώντας να αναγνωριστεί ότι το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα που τους επιβλήθηκε δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική τους οικονομική κατάσταση.
Η συζήτηση για το τεκμαρτό εισόδημα των ελεύθερων επαγγελματιών και τη δυνατότητα αμφισβήτησής του περιορίζεται μόνο στους αντικειμενικούς λόγους που ορίζει ο νόμος. Αυτό επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από δύο αποφάσεις της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), όπου δύο φορολογούμενοι υπέβαλαν προσφυγές ζητώντας να αναγνωριστεί ότι το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα που τους επιβλήθηκε δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική τους οικονομική κατάσταση.
Στην πρώτη περίπτωση, ο φορολογούμενος ισχυρίστηκε ότι το σύστημα υπολογισμού του τεκμαρτού εισοδήματος παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας. Υποστήριξε ότι η μέθοδος υπολογισμού είναι αυθαίρετη και δεν λαμβάνει υπόψη τις προσωπικές και επαγγελματικές του συνθήκες. Για παράδειγμα, ανέφερε ότι, παρά τη μειωμένη επαγγελματική δραστηριότητα λόγω γενικότερης οικονομικής ύφεσης, του επιβλήθηκε τεκμαρτό εισόδημα υψηλότερο από το πραγματικό του.
Στη δεύτερη υπόθεση, η προσφεύγουσα, επαγγελματίας με χαμηλή οικονομική δραστηριότητα, δήλωσε ότι στηρίζεται οικονομικά από την οικογένειά της και ότι το τεκμαρτό εισόδημα που της υπολογίστηκε ήταν υπερβολικά υψηλό σε σχέση με τα έσοδά της. Ανέφερε ότι η πραγματική της δραστηριότητα δεν παράγει εισόδημα επαρκές για να δικαιολογήσει τα ποσά που της αποδόθηκαν από τη φορολογική διοίκηση.
Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τις προσφυγές, απέρριψε και τις δύο, κρίνοντας ότι τα επιχειρήματα των φορολογουμένων δεν εμπίπτουν στους ειδικούς λόγους αντικειμενικής αμφισβήτησης που προβλέπονται στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, λόγοι όπως η ανωτέρα βία, φυσικές καταστροφές ή σοβαρή ασθένεια, που τεκμηριώνονται με αποδεικτικά στοιχεία, αποτελούν τις μόνες βάσεις για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος. Ωστόσο, στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, οι ισχυρισμοί για μειωμένη δραστηριότητα ή οικονομική εξάρτηση από τρίτους δεν συνοδεύονταν από επαρκή αποδεικτικά στοιχεία.
Η φορολογική διοίκηση υπερασπίστηκε την προσέγγισή της, εξηγώντας ότι η εφαρμογή των τεκμηρίων γίνεται βάσει θεσμοθετημένων συντελεστών και διαδικασιών, οι οποίες αποσκοπούν στη διασφάλιση της φορολογικής διαφάνειας.
