«Σήμερα, ξημερώματα των Φώτων και του Αγίου Πνεύματος, ο πολυαγαπημένος μου παππουλης, Ιωάννης Κοζαρτσης, επέλεξε να μας αποχαιρετήσει και να ξεκινήσει το ταξίδι του… Έφυγε γαλήνιος, μέσα στο ζεστό του κρεβάτι, περιστοιχισμένος από ανθρώπους που τον αγαπούσαν!
Παππουλη μου, σε ευχαριστώ πολύ για όλα όσα έκανες για εμένα. Θα σε θυμάμαι πάντα και θα αποτελείς φωτεινό παράδειγμα ήθους, αξιοπρέπειας και καλοσύνης !
Αντίο παππουλη μου… Σε αγαπώ!»
Με αυτή την ανάρτηση γνωστοποίησε τον θάνατο του ήρωα παππού του ο Αιμίλιος Κοζάρτσης, εγγονός του τελευταίου μέχρι χθες εν ζωή, ήρωα του Ρούπελ.
Όπως αφηγήθηκε παρελθόν ο ανηψιός του, πρώην αντιδήμαρχος Γιώργος Σοφιανίδης:
Στις 6 Απριλίου 1941 ο θείος ο Γιάννης Κόζαρτσης αντιστάθηκε στο Οχυρό του Ρούπελ, μαζί με τους συμπολεμιστές του, για 4 ημέρες, μέχρι που τους τέλειωσαν οι σφαίρες, εναντίων των Γερμανών εισβολέων.
Ο λοχίας Ίτσιος και 2 φαντάροι (ένας εκ των οποίων ο θείο Γιάννης ) παραδόθηκαν.
Και οι τρεις καταγόταν από τα Πορόια Σερρών.
Ο λοχίας εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, ενώ οι δύο φαντάροι αφέθηκαν ελεύθεροι και εξιστόρησαν τα γεγονότα.
Όταν την πρώτη μέρα ο επικεφαλής αξιωματικός των γερμανικών τεθωρακισμένων ζήτησε από τον Έλληνα Διοικητή, Γεώργιο Δουράτσο, να παραδοθούν, εκείνος του απάντησε : «Τα οχυρά δεν παραδίδονται, καταλαμβάνονται».
Για τέτοια παλληκάρια μιλάμε»
Ο Γιάννης Κοζάρτσης έζησε στη Βέροια, όπου άφησε και την τελευταία του πνοή.
Τιμήθηκε κατ’ επανάληψη «επ’ ανδραγαθία».
Τον Απρίλιο του 2021, επί προεδρίας Φώτη Καραβασίλη, ο Δικηγορικός Σύλλογος Βέροιας επισκέφτηκε τον ήρωα και του απένειμε τιμητική πλακέτα.
