Ενενήντα χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο Αρκοχώρι Νάουσας Ημαθίας αναβιώνει και φέτος το ανδροκρατούμενο έθιμο, το «Κουρμπάνι». Όπως κάθε χρόνο, πριν ή μετά τη γιορτή του Αγίου Αθανασίου, γίνεται στον προαύλιο χώρο του ιερού ναού του Αγίου-Αθανασίου στη δημοτική κοινότητα Αρκοχωρίου Ημαθίας.
Τί είναι το «Κουρμπάνι»
Μία βδομάδα διαρκεί η προετοιμασία για το «Κουρμπάνι». Κάθε χρόνο την Κυριακή, πριν ή μετά τη γιορτή του Αγίου-Αθανασίου (18 Ιανουαρίου), 34 καζάνια με κοτόσουπα και άλλα με κρέας και κρεμμύδια, το γνωστό στιφάδο, τα ξημερώματα εκείνης της μέρας… μπαίνουν στην φωτιά. Μετά τη θεία λειτουργία, μικροί και μεγάλοι, ντόπιοι και επισκέπτες μαζεύονται παρέες-παρέες στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας και απολαμβάνουν το φαγητό. Άφθονο κρασί – περίπου 500 κιλά- μοιράζεται στον κόσμο, ενώ το γλέντι στήνεται με παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια στην πλατεία του χωριού.
Το έθιμο
Το «Κουρμπάνι» είναι ανδροκρατούμενο έθιμο και κρατάει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιο χρόνο, που γιόρταζε η εκκλησία, μετά τη θεία λειτουργία στο νάρθηκα όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι πιστοί, κάποιος από τους χωριανούς είπε, αν θέλουν όλοι, αυτή τη μέρα να τρώνε εκεί κάθε χρόνο όλοι μαζί, σαν μια οικογένεια. Κι όλοι θα έφερναν κάποιο φαγώσιμο από το σπίτι τους για να γίνει αυτό το τραπέζι. Έτσι και το αποφάσισαν. Αλλά όταν ο ντραγάτης του μπέη είδε αυτή τη συγκέντρωση, τον ειδοποίησε αμέσως. Εκείνος όταν πήγε και είδε τη θρησκευτική γιορτή που έκαναν οι χωριανοί, τους άφησε ελεύθερα να την κάνουν κάθε χρόνο. Οι άνδρες θεώρησαν ότι η σύναξη αυτή ήταν μια ευκαιρία να συγκεντρώνονται χρήματα για την αγορά όπλων και εφοδίων κατά των Τούρκων, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί. Γι’ αυτό το λόγο και δεν επέτρεπαν τότε στις γυναίκες να συμμετέχουν σ’ αυτή τη συγκέντρωση.
