Απ’ την τραγωδία στην «σαπουνόπερα»

Απ’ την τραγωδία στην «σαπουνόπερα».

Σε κάθε υπόθεση υπάρχουν αναμφισβήτητα γεγονότα, υπάρχουν και οι εικασίες. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει η κοινή λογική, υπάρχει και το «ανεξήγητο»…. Υπάρχει η είδηση, υπάρχει και το «μυθιστόρημα»…

Στην περίπτωση της 29χρονης τα πράγματα – μάλλον αναμενόμενα – τείνουν να εξελιχθούν σε μια «σαπουνόπερα», χάριν εντυπώσεων.

Πρώτη και κύρια χείρα βοηθείας προς την κατεύθυνση αυτή η «μη αποδοχή της πράξης» από την κατηγορούμενη πλέον, για ανθρωποκτονία με πρόθεση με την επιχείρηση εμφάνισης μιας πάσχουσας μητέρας που δεν έχει επίγνωση της πραγματικότητας.

Αναμφισβήτητα η περίπτωση της 29χρονης αποτελεί «πεδίον δόξης λαμπρόν» για την ψυχιατρική επιστήμη η οποία καλείται να απαντήσει σε ένα κρίσιμο ερώτημα: Πως μπορεί ένας άνθρωπος να τελεί ταυτόχρονα υπό καθεστώς απόλυτης ψυχικής διασάλευσης και απόλυτης αυτοκυριαρχίας!!!

Μέχρι το μεσημέρι της 31ης Δεκεμβρίου η 29χρονη είναι η μητέρα ενός 11μηνου κοριτσιού που απέκτησε εκτός γάμου. Ο πατέρας του παιδιού αναγνωρίζει την πατρότητα και κάνε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για ανταποκριθεί στα καθήκοντά του ως γονέας.

Η οικογένεια στηρίζει την άγαμη μητέρα και φροντίζει με στοργή το εγγονάκι.

Η κοινωνία επιδεικνύει αποδοχή και συμπάθεια.

Άλλωστε η οικογένεια ανησυχεί όταν την βλέπει να επιστρέφει στο σπίτι χωρίς το παιδί, ενώ η ίδια όχι μόνο είναι ήρεμη, αλλά επινοεί και διάφορες «δικαιολογίες» για να συγκαλύψει το αποτρόπαιο γεγονός.

Τα γεγονότα είναι συγκλονιστικά. Η σειρά τους δείχνει απόλυτη λογική συνέπεια.

Φτάνει στη Βέροια με το λεωφορείο, πηγαίνει στο φράγμα Αλιάκμονα, εκεί τελείται η αποτρόπαιη πράξη και στη συνέχεια, με απόλυτη ψυχραιμία και ηρεμία καλεί ένα ταξί, επιβιβάζεται, φτάνει στον σταθμό του ΚΤΕΛ και από εκεί μεταβαίνει στην Αλεξάνδρεια όπου και διανυκτερεύει.

Καμιά ταραχή, καμιά ανησυχία, κανένα ίχνος πανικού…

Επιστρέφει την άλλη μέρα και επιχειρεί να δικαιολογήσει ανεπιτυχώς την απουσία του βρέφους. Όταν οι οικείοι της απευθύνονται στην αστυνομία και η αστυνομία επιλαμβάνεται, η ίδια προσπαθεί να παραπλανήσει τους αστυνομικούς.

Υποδεικνύει διάφορα σημεία της Βέροιας όπου υποτίθεται βρίσκεται το βρέφος, μέχρι που αναγκάζεται να ομολογήσει ότι το 11 μηνών κοριτσάκι βρίσκεται στα νερά της τεχνητής λίμνης, στο φράγμα Αλιάκμονα.

Ατάραχη μεταφέρεται στην εισαγγελία Βέροιας όπου ζητά προθεσμία για να απολογηθεί.

Μέχρι στιγμής ούτε το παραμικρό ίχνος μεταμέλειας. Αντίθετα, μια εμφανής προετοιμασία νέας «άμυνας» με λογική συνέπεια.

Αρνείται την πράξη σε κάτι που είναι πασιφανές. Πήγε στο φράγμα με το παιδί, έφυγε χωρίς το παιδί, αλλά διατείνεται ότι δεν ευθύνεται για τον πνιγμό του.

Ήταν ατύχημα; Γιατί δεν κάλεσε βοήθεια; Γιατί δεν βούτηξε η ίδια; Ακόμη κι έπεσε το βρέφος άθελά της στο νερό, πώς εξηγείται ότι έφυγε από το σημείο απολύτως ήρεμη και ψύχραιμη;

Φαντάζεται κανείς μια μητέρα να βλέπει το παιδί της και να πνίγεται και να το αφήνει, να παίρνει ταξί και να φεύγει για…. ρεβεγιόν;

• Διαβάστε επίσης: Ημαθία: Έπνιξε το 11 μηνών παιδί της στον Αλιάκμονα
• Διαβάστε επίσης: Ημαθία: Τι προκύπτει από τις μέχρι τώρα έρευνες για την «μητέρα» που έπνιξε το 11 μηνών παιδί της στον Αλιάκμονα

Η επιστήμη πλέον είναι αρμόδια να απαντήσει στο ερώτημα: Πως μπορεί ένας άνθρωπος να προβεί στην πιο αποτρόπαιη πράξη – να σκοτώσει το ίδιο του το παιδί – με απόλυτη ψυχραιμία και ηρεμία;

Τα όσα επακολούθησαν και φαίνεται ότι δρομολογούνται για να συνεχιστούν, δεν ανήκουν πλέον στο πεδίο της σοβαρότητας και της υπεύθυνης στάσης απέναντι σε μια τραγωδία.

Η απόπειρα σύγχυσης, οι φτηνοί εντυπωσιασμοί και οι δήθεν αντιδράσεις που επιχειρούν να στήσουν ένα άλλο «προφίλ» συμπάθειας, δεν είναι τίποτε άλλο από το να μετατραπεί μια ανείπωτη τραγωδία σε μια φτηνιάρικη «σαπουνόπερα»….

Ακόμη ένα σκαλοπάτι ασέβειας απέναντι σε έναν κόσμο που δεν αποτελεί «όχλο ανόητων» όπως νομίζουν κάποιοι και στη μνήμη ενός βρέφους!!!

Η δικαιοσύνη θα κρίνει και θα αποφασίσει για την ποινή της αποτρόπαιης πράξης.

Όμως εκτός από την δικαιοσύνη, υπάρχει και κάτι πολύ σημαντικό: Ο ηθικός κώδικας που διέπει και χαρακτηρίζει κάθε κοινωνία. Και αυτός είναι αμείλικτος!!!

Δ.Καρ