Τιμές και διακρίσεις «κατόπιν εορτής»

Τιμές και διακρίσεις «κατόπιν εορτής» – Τώρα θυμήθηκαν τους «ξεχασμένους από τους πάντες»!!!

Μετά τις αντιδράσεις που υπήρξαν κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, μετατέθηκε εις το αόριστο μέλλον το θέμα της απονομής τιμητικής διάκρισης στην μεγάλη μας αθλήτρια, Σοφία Υφαντίδου και στον προπονητή της, Κυριάκο Μηνά…

Διατυπώθηκε και μια «μεσοβέζικη» άποψη σύμφωνα με την οποία η τιμητική διάκριση να γίνει τώρα (μιας που οι διαμαρτυρόμενοι γονείς του Γιάννη Αβραμίδη δεν είχαν αντίρρηση) και η τιμητική διάκριση στον Κυριάκο Μηνά να τεθεί σε συνάρτηση με την εξέλιξη της δικαστικής υπόθεσης του τραυματισμού του νεαρού αθλητή. Κάτι στο οποίο αντιδρά η Βεροιώτισσα πρωταθλήτρια και μάλιστα με κατηγορηματικό τρόπο. «Ή με τον προπονητή μου ή καθόλου»!!!

Αυτό το «καθόλου», πριν ακόμη πραγματοποιηθεί η συνεδρίαση και πριν εκφραστούν οι αντιρρήσεις και οι διαμαρτυρίες και ανεξάρτητα από αυτές, θεωρώ ότι είναι η πλέον «αξιοπρεπής» στάση που πρέπει να τηρήσει ο Δήμος Βέροιας.

Πριν ακόμη γίνει η συνεδρίαση, από την ημέρα που δόθηκαν στη δημοσιότητα τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, περίμενα κάποιες αντιδράσεις από τους ίδιους τους προς απόδοση τιμών προταθέντες.

Ίσως οι εξελίξεις μετά τον τραυματισμό του Γιάννη Αβραμίδη μετέφεραν αλλού το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, έστρεψαν τα πράγματα προς άλλα πεδία.

Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι η απονομή τιμητικής διάκρισης στη Σοφία Υφαντίδου και στον Κυριάκο Μηνά αποτελούν μια εξαιρετικά προκλητική πράξη από πλευράς του Δήμου Βέροιας.

Δεν αναφέρομαι στην παρούσα δημοτική αρχή, αλλά στον Δήμο Βέροιας διαχρονικά.

Η Σοφία Υφαντίδου κυριάρχησε στην Ελλάδα και έλαμψε διεθνώς σε ένα άθλημα ατομικό σύμφωνα με την αθλητική κωδικοποίηση και οδυνηρά μοναχικό για την τοπική πραγματικότητα.

Η Σοφία Υφαντίδου δεν υπήρξε ποτέ στην «ατζέντα», στο ενδιαφέρον, στη σκέψη, στην πραγματικότητα των τοπικών πραγμάτων… Ήταν σαν να μην υπήρχε και ακόμη χειρότερα…. Ήταν κάτι το ενοχλητικό, κάτι που προκαλούσε δυσανεξία…

«Ποια είναι αυτή που θέλει ένα γήπεδο δικό της», ήταν η συνηθισμένη ατάκα όσων θεωρούσαν πλεονασμό την ύπαρξη ωραρίου προπόνησης.

Το «κοινό» είναι το πλήθος, είναι τα «ψηφαλάκια» και ως εκ τούτου το γήπεδο δεν μπορούσε να είναι κλειστό «για χάρη της κυρίας…» η οποία «ποια νομίζει ότι είναι»!!!

Ενοχλούσαν οι φωτογραφίες με τη μάνικα να ξεπλένει τα κάτουρα γύρω από το σπιτάκι με τον εξοπλισμό της προπόνησης.

Ένα σπιτάκι που εσχάτως καταγγέλθηκε – ανωνύμως – και ως αυθαίρετο!!!

Ενοχλούσαν οι φωτογραφίες με τις ηλεκτρικές σόμπες στο παγωμένο κλειστό του ΔΑΚ Βέροιας «Δημ. Βικέλας»…

Ιδιώτες γιατροί που από σεμνότητα και ήθος παρέμειναν στην ανωνυμία, ήταν οι αφανείς συμπαραστάτες της Σοφίας Υφαντίδου.

Μαζί με κάποιες «χορηγίες» που έμοιαζαν με «εράνους» για να καλυφθούν τα στοιχειώδη έξοδα…

Μέχρι την ύστατη στιγμή, στην τελευταία ευκαιρία για το όριο συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες η «λαβωμένη» Σοφία Υφαντίδου δεν σκεφτόταν τον πόνο, αλλά τις μερικές εκατοντάδες ευρώ που κόστιζε το ταξίδι…

Θυμάμαι πριν χρόνια, όταν η Σοφία Υφαντίδου επέστρεψε από Ολυμπιακούς Αγώνες, μετά από εκείνη τη βολή που έκανε όλο το στάδιο να βουβαθεί, ο Δήμος Βέροιας κάλεσε και βράβευσε άλλους αθλητές… Από άλλες περιοχές… Όχι όμως την Υφαντίδου…

Είχα ρωτήσει τότε αν θα υπάρξει κάποια στοιχειώδης έστω, τιμητική διάκριση… Η απάντηση που πήρα ήταν ότι η έχουσα τότε τα ηνία του Δήμου “θα κάνει κάτι”, δεδομένου ότι είναι φίλη με τον…. παππού της Σοφίας!!!

Ήταν ένα από τα αναρίθμητα ανήκουστα που καταγράφηκαν με πλήρη «σοβαρότητα»….

Η Σοφία Υφαντίδου ήταν η μόνιμη πρωταθλήτρια Ελλάδας στο έπταθλο από το 2010 μέχρι που αποχώρησε από τους στίβους.

Ήταν αυτή που μέχρι και τον τελευταίο της αγώνα στηριζότανε στην πενιχρή οικονομική δυνατότητα μερικών φίλων και του προπονητή της για να εξασφαλίσει τα εισιτήρια!!!

Κρατάω τις τελευταίες δηλώσεις του προπονητή της, του Κυριάκου Μηνά, το Μάιο του 2021. Λίγες μέρες πριν το κρίσιμο μίτινγκ για το όριο συμμετοχής στους Ολυμπιακούς αγώνες: «Παλεύουμε ξεχασμένοι από τους πάντες»!!!