Το περήφανο «ΟΧΙ» και η σύγχρονη «λογική» των υποκλίσεων…
Ειλικρινά, πάντα αποφεύγω να εκφράσω δημόσια άποψη εν θερμώ. Ο κανόνας υπαγορεύει – και είναι απαράβατος – ότι η έκφραση γνώμης υπό καθεστώς έντασης, εκνευρισμού, και γενικά άνευ ηρεμίας, εγκυμονεί λάθη…
Θα μου επιτρέψετε μια εξαίρεση. Ομολογώ ότι γράφονται αυτές οι γραμμές όχι υπό καθεστώς ηρεμίας. Αντιθέτως. Γράφονται ενάντια στη «λογική». Σε πλήρη διάσταση από αυτό που μας παρουσιάζουν ως «λογική».
Ενάντια στην ενδοτικότητα και την υποχωρητικότητα που την βαφτίσανε «λογική»
Κι επειδή αύριο είναι 28η Οκτωβρίου, δεν θα αποπειραθώ να παραστήσω τον γεωστρατηγικό αναλυτή, αλλά θα επιχειρήσω μια χρονική και ιστορική αναγωγή.
Θα πάρω τη «λογική» που μας παρουσιάζουν και θα την πάω μερικές δεκάδες χρόνια πίσω…
Στις κρίσιμες ώρες, παραμονές της 28ης Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με την «λογική» των σημερινών «ναταβρουμενάκιδων», των υπέρμαχων του «διαλόγου», του «δικαστηρίου της Χάγης» και των «συνομιλιών», το «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου 1940 ήταν μια σχεδόν εγκληματική επιλογή!!!
Διότι, όπως μας λένε σήμερα, έχουν δικαίωμα στην επιλογή όλοι αυτοί που είναι υπέρ των συνομιλιών για τη διχοτόμηση της Κύπρου, που είναι υπέρ της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, που δείχνουν κατανόηση και πνεύμα «λογικής» όταν τα τουρκικά πολεμικά μας πουλάνε τσαμπουκά έξω από την Κάσο….
Με αυτή τη «λογική», το «ΟΧΙ» του τότε πρωθυπουργού ήταν μια μάλλον βεβιασμένη και εν θερμώ αντίδραση που, αποδεδειγμένα (με τη σημερινή «λογική») έβαλε τη χώρα σε τεράστιες περιπέτειες.
Σε τελευταία ανάλυση, τι ζητούσε τότε η φασιστική Ιταλία; Να της επιτρέψουμε να περάσουν τα στρατεύματά της που θέλανε να πάνε στη Βόρεια Αφρική. Απλά πράγματα δηλαδή…
Άσε τους ανθρώπους να περάσουνε κ. Μεταξά!!! Πετάς αμέσως ένα «ΟΧΙ»!!! Βάλε λίγη «λογική»…!!!!
Εδώ κατεβήκανε οι Κροάτες μέχρι τη Ν. Φιλαδέλφεια, σφάξανε το παλικάρι και δεν τους πήρε χαμπάρι κάνεις… Σαν κύριοι περάσανε τα σύνορα, σαν κύριοι κάνανε τη διαδρομή και ούτε που πήραμε χαμπάρι πως φτάσανε στην πρωτεύουσα της χώρας…
Για να δούμε τώρα τα πράγματα «λογικά»…
Άμα δεν έλεγε ο Μεταξάς «ΟΧΙ», θα περνούσαν οι Ιταλοί σαν κύριοι, ενδεχομένως να πλήρωναν και κάποια λεφτά ως «διόδια» της εποχής και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Τόσος κόσμος σκοτώθηκε στα βουνά της Αλβανίας!!! Δεν τους λυπηθήκατε;
Και μετά; Όταν μας επιτέθηκαν και οι Γερμανοί; Υπήρχαν κάποιοι ξεροκέφαλοι που πολέμησαν μέχρις εσχάτων! Αλλά υπήρχαν και κάποιοι άλλοι… Σαν τους σημερινούς «λογικούς»… Οι οποίοι πήγαν και συνθηκολόγησαν και τα βρήκανε μια χαρά με τους Γερμανούς και γίνανε κατοχικοί πρωθυπουργοί και υπουργοί… Κι αυτοί συνομιλίες κάνανε. Ήταν η «άλλη άποψη»!!! Οι «λογικοί»!!!
Τους οποίους μάλλον αδίκως αποκάλεσαν «δοσίλογους». Διότι οι άνθρωποι δεν κάνανε τίποτε άλλο, παρά μόνο «συνομιλίες» και «συμφωνίες». Μια χαρά τα βρήκανε με τους γερμανούς!!!
Η ταπεινότητά μου έλκει την καταγωγή της από τα υψώματα του Καρς. Εκεί τα πανάρχαια χρόνια έφτασαν οι ποντοπόροι Αργοναύτες.
Η ταπεινότητά μου έχει πατρογονικούς δεσμούς αίματος με κάποιους «μη λογικούς» που το 1940 έκαναν το καθήκον του ως Έλληνες και μέχρι να φύγει και ο τελευταίος κατακτητής, κρατούσαν το τουφέκι στα βουνά.
Η ταπεινότητά μου αρνείται τη «λογική» των υποκλίσεων… Και αύριο, ανήμερα της μεγάλης επετείου, θα γιορτάσει με υπερηφάνεια το μεγάλο «ΟΧΙ»…!!!
Ομολογώ πως είμαι ένας ξεροκέφαλος, ανόητος που δεν καταλαβαίνει τη «λογική» σας… Τη «λογική» της υποχωρητικότητας και των υποκλίσεων, τη «λογική» της διαπραγμάτευσης κυριαρχικών δικαιωμάτων, τη «λογική» των παραχωρήσεων και των «γκρίζων ζωνών»…
Έχουν – λέει – δικαίωμα στην δική τους «επιλογή»…
Έχω κι εγώ το δικαίωμα να τους πω: «Αύριο την έρθετε στην παρέλαση… Αυτό το «ΟΧΙ» δεν σας ανήκει»!!!
Δ.Καρ
