Λαμπρή πανήγυρις για τον Πολιούχο Βεροίας όσ. Αντώνιο τον Νέο
Κατά το διήμερο 16 και 17 Ιανουαρίου η Βέροια εόρτασε με λαμπρότητα και επισημότητα τον πολιούχο και προστάτη της πόλεως Όσιο Αντώνιο τον Νέο.
Ανήμερα της εορτής το πρωί στον Προσκυνηματικό Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου του Βεροιέως, τελέστηκε αρχιερατική θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος. Στο τέλος παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και ευσεβών χριστιανών, εψάλησαν τα εγκώμια του Οσίου Αντωνίου και ακολούθησε λιτανεία του Ιερού Λειψάνου του Οσίου και της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας Δοβρά στους κεντρικούς δρόμους της Βέροιας.
Της Εκκλησιαστικής τάξεως επιμελήθηκαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας και ο Αρχιερατικός Επίτροπος Περιχώρων Βεροίας και Προϊστάμενος του Προσκυνηματικού Ναού του Οσίου Αντωνίου Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στο κήρυγμά του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Μακάριοι οἱ πτωχοί ὅτι ὑμετέρα ἐστίν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ».
Χαίρει καί ἀγάλλεται ἡ Ἐκκλησία τῆς Βεροίας, ἑορτάζοντας σήμερα μαζί μέ τή μνήμη τοῦ ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου καί τοῦ διά Χριστόν μαρτυρήσαντος τά σκοτεινά χρόνια τῆς σκλαβιᾶς ἁγίου Γεωργίου τοῦ ἐν Ἰωαννίνοις, καί τόν θαυμαστό πολιοῦχο της, τόν ὅσιο Ἀντώνιο τόν νέο καί θαυματουργό.
Χαίρει καί ἀγάλλεται, γιατί τό ἱερό λείψανό του ἁγιάζει ὅλη τήν πόλη καί τά θαύματά του παρηγοροῦν τούς ἀνθρώπους πού ὑποφέρουν καί ἐνισχύουν τήν πίστη ὅλων μας.
Χαίρει καί ἀγάλλεται ἡ Ἐκκλησία καί ὁ λαός τῆς Βεροίας, γιατί τήν πανήγυρη τοῦ πολιούχου της λαμπρύνει καί εὐλογεῖ μέ τή σεπτή της παρουσία ἡ θαυματουργός εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Δοβρᾶ ἀπό τήν ὁμώνυμη Ἱερά Μονή, τήν ὁποία ὑποδεχθήκαμε κατά τή χθεσινή ἑσπέρα μέ σεβασμό καί κατάνυξη.
Καί ἐάν ὁ ἱερός ὑμνογράφος μακαρίζει τή Βέροια καί τόν εὐσεβῆ λαό της, γιατί ἀξιώθηκαν νά ἔχουν πολιοῦχο ἕναν τόσο μεγάλο καί θαυματουργό ἅγιο, ὁ Κύριός μας στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα μακαρίζει τούς πτωχούς καί μαζί τους μακαρίζει ὅσους πεινοῦν, ὅσους κλαίουν καί ὅσους διώκονται καί μισοῦνται γιά τό ὄνομά του.
Μακαρίζει δηλαδή ἀνθρώπους, τούς ὁποίους ἐμεῖς μέ τά κοσμικά μας μάτια καί κριτήρια θά τούς θεωρούσαμε ταλαίπωρους καί θά πιστεύαμε ὅτι εἶναι δυστυχεῖς καί ἀξίζουν τόν οἶκτο μας. Καί ὅμως ὁ Χριστός τούς θεωρεῖ μακάριους καί εὐτυχεῖς, γιατί θά ἀπολαύσουν ὄχι ὑλικά ἀγαθά, ὄχι τίς χαρές τοῦ κόσμου, ἀλλά ἀγαθά πνευματικά καί αἰώνια, θά ἀπολαύσουν τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Σέ αὐτούς πού μακαρίζει ὁ Κύριός μας στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀνήκει καί ὁ ἑορταζόμενος σήμερα καί τιμώμενος ἀπό ὅλους μας ὅσιος Ἀντώνιος ὁ νέος, ὁ πολιοῦχος καί προστάτης μας.
Ἀνήκει, γιατί στή ζωή του δέν ἐπεδίωξε τά πλούτη καί τή δόξα τοῦ κόσμου. Ἀνήκει, γιατί δέν ἐπεδίωξε τίς ἀνέσεις καί τίς ἀπολαύσεις τίς ὁποῖες ἐπιζητοῦμε οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι. Ἀνήκει, γιατί δέν σπατάλησε τή ζωή του ἱκανοποιώντας τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες του καί ἀδιαφορώντας γιά τήν ψυχή του καί τό αἰώνιο μέλλον της.
Ἀνήκει, γιατί ἀφιέρωσε τή ζωή του στόν Θεό καί προτίμησε νά ζήσει ἀρχικά ὡς μοναχός στή Σκήτη τῆς Βεροίας καί στή συνέχεια ὡς ἐρημίτης, ἀγωνιζόμενος καί προσευχόμενος, ἀγρυπνώντας καί νηστεύοντας.
Προτίμησε ὁ ὅσιος Ἀντώνιος τή μόνωση καί τήν ἡσυχία, γιατί γνώριζε ὅτι αὐτές εἶναι οἱ κατάλληλες συνθῆκες γιά νά συναντήσει ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου τόν Θεό. Προτίμησε τόν λιτό καί ἀπράγμονα βίο, γιατί γνώριζε ὅτι οἱ μέριμνες καί οἱ φροντίδες τῶν ὑλικῶν πραγμάτων ἀποσποῦν τόν ἄνθρωπο καί δέν τόν ἀφήνουν νά ἱκανοποιήσει τόν πόθο του γιά συνεύρεση μέ τόν Θεό. Προτίμησε τόν ἀγώνα ἐναντίον «τοῦ κοσμοκράτορος τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» μέ τά πνευματικά ὅπλα καί τή βοήθεια τῆς θείας Χάριτος, γιατί γνώριζε ὅτι μόνο ἔτσι θά μπορέσει νά ἀποδεσμευθεῖ ἀπό τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου καί νά ζήσει μέσα στήν παρουσία τοῦ Θεοῦ.
Καί παρότι, θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, στερεῖτο τά πάντα ὁ ὅσιος Ἀντώνιος, ἐκεῖνος ἀπολάμβανε «τήν ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ», ἀπολάμβανε τήν μακαριότητα ὅσων ζοῦν τή χαρά πού προσφέρει ὁ Χριστός στήν ψυχή τους, καί ζοῦσε, ὅπως γράφει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, «ὡς μηδέν ἔχων καί τά πάντα κατέχων».
Ἔτσι ζοῦσε ὁ ὅσιος Ἀντώνιος ὁ νέος, τόν ὁποῖο τιμᾶ καί προβάλλει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας μαζί μέ τούς δύο συνεορταζομένους ἁγίους.
Καί δέν τόν τιμᾶ καί δέν τόν προβάλλει, γιά νά μᾶς παρακινήσει νά ἐγκαταλείψουμε τά πάντα καί νά ἀκολουθήσουμε τή ζωή τοῦ ὁσίου Ἀντωνίου, διότι «οὐ πάντες χωροῦσι, ἀλλ᾽ οἷς δέδοται», διότι δέν μποροῦν ὅλοι νά ζήσουν αὐτή τή ζωή, ἀλλά μόνο ἐκεῖνοι στούς ὁποίους δόθηκε ἡ χάρη, ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Τιμᾶ ὅμως καί προβάλλει τόν ὅσιο Ἀντώνιο, γιά νά μᾶς διδάξει ὅτι ἡ χαρά καί ἡ εὐτυχία δέν ἐπιτυγχάνεται, ὅταν προσπαθοῦμε νά συγκεντρώσουμε πλοῦτο, νά κερδίσουμε τήν ἐπιβράβευση τοῦ κόσμου, νά περάσουμε τή ζωή μας διασκεδάζοντας, νά ζήσουμε ὑπακούοντας στίς ἐπιταγές τῆς μόδας, ἀκολουθώντας τίς τάσεις τῆς ἐποχῆς ἤ τή γνώμη τῶν συνανθρώπων μας καί ἀδιαφορώντας γιά τόν λόγο καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, μέ ἀπώτερο σκοπό νά εἴμαστε ἀρεστοί στούς γύρω μας.
Βλέπουμε ἄλλωστε ἀνθρώπους πού διαθέτουν χρήματα καί φαίνονται ἐξωτερικά χαρούμενοι, νά εἶναι στήν πραγματικότητα δυστυχεῖς, νά αἰσθάνονται ἀνικανοποίητοι ἀπό τή ζωή τους, νά νιώθουν μόνοι τους, ἔστω καί ἄν ζοῦν ἀνάμεσα σέ πολλούς ἀνθρώπους πού τούς τιμοῦν, καί νά μήν μποροῦν νά βροῦν τί τούς λείπει.
Αὐτό πού τούς λείπει καί δέν τό βρίσκουν, εἶναι αὐτό τό ὁποῖο μᾶς ὑποδεικνύει σήμερα ὁ ὅσιος Ἀντώνιος ὁ νέος μέ τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του. Εἶναι ἡ εὐτυχία καί ἡ χαρά, τήν ὁποία χαρίζει ὁ Θεός καί τήν ὁποία ἀπήλαυσε καί σέ αὐτή τή ζωή ἀλλά ἀπολαμβάνει καί στόν οὐρανό ὁ πολιοῦχος μας ὅσιος Ἀντώνιος.
Ἄς ἀκολουθήσουμε τό παράδειγμά του καί ἄς προσπαθήσουμε νά ζοῦμε καί ἐμεῖς τήν ἐν Χριστῷ ζωή γιά νά αἰσθανόμεθα, ὅ,τι καί ἄν ἀντιμετωπίζουμε στή ζωή μας, τή χαρά τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί νά ἀξιωθοῦμε καί τῆς αἰωνίου μακαριότητος κοντά στόν Θεό, διά πρεσβειῶν καί τοῦ ὁσίου Ἀντωνίου καί τῶν συνεορταζομένων ἁγίων.