Η Αγγελική Κοτταρίδη απαντά στην Αρβελέρ – Γιατί ο νεκρός είναι ο Φίλιππος Β’ και όχι ο Μέγας Αλέξανδρος
«Ο νεκρός είναι γύρω στα 45, ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε πριν τα 33 του» εξηγεί, μεταξύ άλλων, η διακεκριμένη αρχαιολόγος Αγγελική Κοτταρίδη, μαθήτρια του Μανώλη Ανδρόνικου – Πώς καταρρίπτει τη θεωρία της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ
Θέση αντίθετη με αυτή της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ, η οποία εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι στη Βεργίνα είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος, πήρε η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, Αγγελική Κοτταρίδη.
Η αρχαιολόγος, που έχει υπάρξει και μαθήτρια του Μανώλη Ανδρόνικου, μιλώντας στην ΕΡΤ3, όπως μετέδωσε το makthes.gr, εξήγησε πως «στην επιστήμη έχουμε δύο κατηγορίες. Δεδομένα και στοιχεία. Στην αρχαιολογική επιστήμη αυτά είναι υπαρκτά, ενώ υπάρχουν και οι ερμηνείες των στοιχείων. Στο ενδιάμεσο υπάρχουν και οι υποθέσεις που μπορεί να αποδειχθούν ή να απορριφθούν. Εμείς δουλεύουμε με στοιχεία, όχι με θεωρητικές προσεγγίσεις».
Και συνέχισε: «Δεν θα μπω στη συζήτηση με την κυρία Αρβελέρ, ο καθένας έχει το βάρος της γνώμης του, αλλά εμείς δεν μιλάμε με θεωρίες, αλλά με δεδομένα. Έχουμε έναν τάφο με έναν νεκρό άνδρα στον θάλαμο και μια γυναίκα στον προθάλαμο. Τα οστά είναι εκεί, τα ξέρουμε από το 1977, έχουν μελετηθεί πάρα πολλές φορές από ανθρωπολόγους. Αυτό που μπορείς με ευκολία να προσδιορίσεις από τη μελέτη των οστών, είναι η ηλικία και το φύλο του νεκρού. Ο συγκεκριμένος νεκρός διάγει την πέμπτη δεκαετία της ζωής του και είναι γύρω στα 45, κάπου μεταξύ 43-47».
«Αποκλείεται από τους ανθρωπολόγους να είναι μεταξύ 30-33. Μιλάμε για 15 χρόνια διαφορά, αυτό είναι μετρήσιμο στοιχείο. Αποκλείεται λοιπόν να είναι ο Αλέξανδρος, που πέθανε πριν κλείσει τα 33 χρόνια του» υπογράμμισε και προσέθεσε: «Πολύ θα χαιρόμασταν να τον είχαμε, να βρίσκαμε τα οστά του, έχουμε όμως τη μνήμη του ζωντανή, καθώς και τις δύο παλαιότερες απεικονίσεις του σωζόμενες, τις μόνες που είμαστε βέβαιοι ότι τις έχει δει ο ίδιος. Το πολύ μικρό, μήκους 2,5 εκατοστών κεφαλάκι από τη ζωοφόρο κυνηγιού και την εικόνα του από την τοιχογραφία. Τον τάφο του Φιλίππου Β’ είχε φτιάξει ο ίδιος ο Αλέξανδρος, έθαψε τον πατέρα του. Η κηδεία του ηγεμόνα είναι πολιτικό γεγονός, καθώς από την κηδεία εδραιώνεται η επόμενη κατάσταση».
Σε ερώτηση για το πώς αποδεικνύεται ότι στον τάφο βρίσκεται ο Φίλιππος Β’, η κυρία Κοτταρίδη εξήγησε: «Αποδεικνύεται ότι είναι ο Φίλιππος μέσα από μια σειρά συνδυαστικής ερμηνείας γεγονότων. Είναι σίγουρα βασιλιάς και όταν το έλεγε αυτό ο Ανδρόνικος, δεν είχε τόσα στοιχεία όσα έχουμε σήμερα. Απ’ όταν πέθανε ο δάσκαλος, σκάψαμε άλλους 2.000 τάφους στις Αιγές. Έχουμε πάρα πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν την αρχική υπόθεση, ότι δηλαδή ο νεκρός κάηκε εκεί δίπλα, έχουμε τα κατάλοιπα της πυράς., έχουμε το χρυσό στεφάνι που άρχισε να λιώνει και βρέθηκαν μερικά βελανίδια στην πυρά».
«Μπήκαν τα κόκκαλά του στο κουτί το χρυσό, το χρυσό κουτί στο μαρμάρινο και έκλεισε ο τάφος. Έτσι, αποκλείεται ο νεκρός να είναι ο Φίλιππος ο Αριδαίος, που εκτελέστηκε από την Ολυμπιάδα και ανακομίστηκε αργότερα ως οστά, όχι ως σώμα, που κάηκε από τον Κάσσανδρο στις Αιγές. Ήταν και αυτός κοντά στα 40. Ο αρχαιολόγος δεν είναι όπως ο ιστορικός. Ο ιστορικός κάνει θεωρίες. Ο αρχαιολόγος μπορεί και αυτός να κάνει θεωρίες, αλλά τα πράγματα μπορεί να σε ρεζιλέψουν. Είναι απολύτως βέβαιο ότι είναι ο Φίλιππος Β’. Υπήρξαν αντιδράσεις διάφορες, καθαρά επιστημονικές, με άλλους αρχαιολόγους, που έλεγαν ότι είναι ο Αριδαίος και άλλες που ήταν υποκινούμενες στην πραγματικότητα, γιατί εκείνο τον καιρό είχαμε και το θέμα του Μακεδονικού. Ήταν μια συνειδητή μεγάλη προσπάθεια από ξένα κέντρα να αποκόψουν τους Μακεδόνες από τον ελληνικό κορμό και να τεκμηριωθούν νεογενή μορφώματα» κατέληξε.
Τα επιχειρήματα της Αρβελέρ
Υπενθυμίζεται ότι, σε πρόσφατες δηλώσεις της, η κυρία Αρβελέρ παρέθεσε τα επιχειρήματα εκείνα, τα οποία, κατά την εκτίμησή της, συνηγορούν υπέρ της θέσης ότι στη Βεργίνα έχει ταφεί ο Μέγας Αλέξανδρος και όχι ο Φίλιππος ο Β’, αμφισβητώντας την έρευνα και τα ευρήματα του Μανόλη Ανδρόνικου.
Ως τέτοια ενέφερε το ελαφαντοστέινο ομοίωμα του Αλέξανδρου που έχει βρεθεί, την επιθυμία του Μεγάλου Αλεξάνδρου να ταφεί στον τόπο του, το ύψος του νεκρού που φιλοξενεί ο τάφος το οποίο, σύμφωνα με την ίδια, ταιριάζει περισσότερο με αυτό του Αλέξανδρου, την παράσταση στη ζωφόρο που δείχνει μια δράση, η οποία για να αποτυπωθεί έπρεπε προηγουμένως να έχει συμβεί, το χρονικό κενό από την ταφή στο σημείο που ξέρουμε, μέχρι να κατασκευαστεί το μαυσωλείο και την εύρεση στον τάφο της Βεργίνας χουντίτη, ορυκτού της Αιγύπτου.
